Mariusz Kruk wrote:
> epsilon$ while read LINE; do echo \>"$LINE"; done< "j...@f...adres.to"
>>> nazw funkcji nie ma co się czepiać - one przyszły z adoptowanego
>>> interfejsu.
>>
>> A ja się przyczepię.
>> Ciebie.
>> http://pl.wikipedia.org/wiki/Adopcja
>> http://pl.wikipedia.org/wiki/Adaptacja
>
> No to czepiaj się płota. Akurat adopcja była jak najbardziej na miejscu
> w tym znaczeniu. Interfejs został adoptowany, a nie zaadaptowany.
> Adaptacja oznaczałaby przystosowanie interfejsu, a nie włączenie go w
> takiej postaci, w jakiej jest. (inaczej w ogóle ta operacja nie miałaby
> sensu).
>

Przepraszam bardzo, czy owo "włączenie interfejsu" to była zmiana
interfejsu istniejącego już kodu?

Bo tylko wtedy użycie słowa "adopcja" mogłoby mieć takie znaczenie,
jakie mu przypisujesz.
Zazwyczaj interfejs włączasz do programu na zasadzie zupełnie innej niż
włączasz dziecko do rodziny.
Dziecko już jest. Gdy zostaje włączone do rodziny, jego wnętrze (ciało)
się nie zmienia, natomiast zostaje _zmieniony_ zapis zewnętrzny (zapis w
dokumentach).
Na zasadzie właśnie tej analogii istnieje pojęcie adopcji prawa (jakieś
prawo już jest, przyjmujemy tylko inny zapis - możliwe że niosący inną
treść, gdy przyjdzie do jego stosowania), czy np. adopcji do rodu
szlacheckiego.

Odpowiada to zmianie interfejsu dla danego kodu.
_Dołączenie_ interfejsu (jako następnego interfejsu do danego kodu) to
jest właśnie *dołączenie* i nie ma sensu używanie w tym kontekście słowa
"adopcja".
Natomiast gdy bierzesz kod wykonujący jakieś zadanie, zostawiasz
interfejs nieruszonay, ale wnętrze kodu musisz dostosować do docelowaego
środowiska, to wtedy jest to oczywiście adaptacja, ale nie interfejsu,
tylko kodu.

Chyba, że wyrażasz się poetycko, wtedy przepraszam, na poezji wysokiego
lotu to ja się nie znam.

j..