W dniu 2015-10-07 o 21:12, Scobowski pisze:
> (...)
> Ja pamiętam, jak 20 lat temu przyjechałem na studia do Poznania - pewnie
> już po semestrze traktowałem tramwaje jak coś naturalnego i
> uwzględnianego podczas prowadzenia.

Ja mam nieco inne wspomnienia:
Jakieś 30 lat temu. Jadę Maluchem w Krakowie, na łuku drogi, gdzieś w
okolicy Bagateli. Po jednej stronie mam mocno kołyszący się tramwaj
(takie tam wtedy były torowiska), po drugiej wysoka ciężarówka, też z
przyczepą, też się kiwa. A ja w środku, niczym żaba pomiędzy dwoma
jamnikami :(
Wrażenie jeszcze potęgował zakręt.

Ale co do tramwajów - szybko można się przyzwyczaić, o ile nie ma
niespodzianek typu zmiany na rondzie - np. rondo Wiatraczna w Warszawie
i ruch turbinowy (IMHO [dobry = skuteczny] wynalazek), albo Wrocław, z
tramwajami niespodziewanie wyjeżdżającymi z podwórek starych kamienic.


--
Pozdrawiam.

Adam