W dniu 2017-07-02 o 01:08, sundayman pisze:
>
>> pigmentowym oraz na zwykłej drukarce fotograficznej. Chętnie podzielę
>> się obserwacjami.
>
> I bardzo dobrze i ładnie, i trzymam za słowo :)
>

Hej,

Nie dam rady czasowo dokonać pełnego testu z pomiarami. Jednakże skoro
obiecałem Tobie, to napiszę tu.

A więc tak: przetestowałem drukowanie "klisz" do naświetlania PCB na

1. Drukarce laserowej OKI MC363 z najlepszą folią jaką udało mi się
dostać do niej

2. Drukarce pigmentowej Epson SCP-600 z folią jaką mi poleciłeś (kapilarową)

3. Zwykłej fotograficznej Epson XP-850 na klasyczny atrament i w/w folia

Tu porównanie:
https://drive.google.com/file/d/0B5EZBCDOXXP7RTBrRXU
yN2c1VEk/view?usp=sharing

To duży plik. Rozdzielczość 1200dpi. Oglądaj wyniki w powiększeniu 1:1
bo tam szczególnie widać różnice.

Test polegał na:

1. Wydrukowaniu kliszy wszystkimi drukarkami.
2. Naświetleniu kilku płytek różnymi czasami (o co chodzi - dalej opiszę)
3. Wytrawieniu płytek w celu porównania wyniku końcowego.

Opis rysunku:
Próbka 1 - laserówka.
Próbka 2 - folia Folex (do prezentacji) + drukarka pigmentowa
Próbka 3 - folia kapilarowa + drukarka pigmentowa
Próbka 4 - folia kapilarowa + drukarka atramentowa

Skany zostały wykonane z tymi samymi ustawieniami skanera. Nie mam
skanera klisz więc wymyśliłem metodę:
1. Folia na blacie skanera.
2. Biała kartka na niej.
3. Silne źródło światła rozproszonego nad kartką i z dala od niej.
Światło znacznie silniejsze niż to, które skaner oferuje.

Uwaga:
Rozbieżności w zaczernieniu są większe gdy patrzymy pod światło niż po
zeskanowaniu. Nie chciałem się już bawić w korekty. Przypuszczam, że
lepiej skan by wyszedł gdybym nie kładł białej kartki na folii lecz
zastosował duże źródło światła ciągłego z dyfuzorem umieszczone nad
skanerem. Ponieważ mam tylko błyskowe, to nie miałem jak tego dokonać.
Muszę więc rozwlekle komentować wyniki.

Laserówka (oryginalny toner).
Wypadła dużo gorzej niż wszystkie pozostałe. Nie widać tego na skanach
aż tak bardzo lecz zaczernienie jest znacznie mniejsze. Wydruk w
powiększeniu przypomina sito. Pewną poprawę przynosi zastosowanie
zagęszczacza toneru. Sito staje się zauważalnie mniej kontrastowe
(bardziej czarne). Drugi problem to rozdzielczość drukarki: 1200dpi. Nie
wiem jak jest liczona przez marketing, ale zupełnie nie przypomina to
1200dpi. Obstawiam, że to ok 300dpi, może ciut więcej. Widoczne są
regularne kształty.
Bardzo dużym plusem jest to, że folia bardzo przejrzysta. Do
naświetlania liczy się kontrast więc jeśli drukarka nie zaczernia
dobrze, to jasna folia poprawia sytuację. Należy zwrócić uwagę, że
między blisko położonymi ścieżkami nie tworzą się cienie jak w przypadku
folii kapilarowej czy prezentacyjnej. Obie one mają porowatą strukturę
rozpraszającą światło i "łapiącą" cienie ścieżek.
Naświetlanie PCB wymaga dużej precyzji. W moich warunkach muszę
precyzyjnie naświetlać 30s bo 35s powoduje już prześwietlenie. Ścieżki
10 mils udają się, ale zdarza się, że czasem jakaś ma przerwę. Większe
powierzchnie pod światło maja wiele białych punktów.
Ale... dochodzi jeszcze jeden efekt. Jeśli cokolwiek wychodzi z drukarki
laserowej, to musi przypominać zużyty papier toaletowy: pogniecione,
spaczone. Przy większych PCB robionych metodą kopertową nie było można
zsynchronizować precyzyjnych otworów (pad 1.2mm otwór 0.4mm). Kłopot był
w tym, że folia wyglądała po wydruku na lekko karbowaną wskutek
działania temperatury. Dla małych płytek ten problem nie istnieje. Z
powyższych powodów laserówce mówimy "nie".
Jest jeszcze jeden problem: przy metodzie kopertowej jest szalenie łatwo
zarysować wydruk wkładając płytkę do koperty. Zapomnisz przytępić
krawędzie pytki: zapewne po wytrawieniu wyrzucisz ją. Sytuację poprawia
zastosowanie fiksatywy.



Drukarka pigmentowa.
Test był dokonany na 2 rodzajach atramentu: czarnym fotograficznym (PK)
i czarnym kryjącym (matowym MK) i dwóch rodzajów folii: kapilarowej i
prezentacyjnej.

1. Folia prezentacyjna Folex
Jest lekko matowa (bo jakoś musi chłonąć atrament) a więc powoduje
rozpraszanie światła... i cieni. Skutek jest taki, że przy naświetlaniu
musimy brać pod uwagę kontrast jaki występuje w najgorszym miejscu,
czyli w wąskich szczelinach. Może właśnie dlatego metoda pozytywowa jest
lepsza od negatywowej (dużo mniej cieni występuje). W powiększeniu
wydruk wygląda tragicznie. Przypomina to spękane na słońcu wyschnięte
jezioro. Ale ... suma sumarum efekt jest i tak znacząco lepszy niż przy
laserówce.Te spękania nie przenoszą się aż tak bardzo na wynik końcowy
gdyż kontrast wydruku jest mimo wszystko większy. Tego nie widać na
skanie, ale patrząc pod światło zasadnicza jest to różnica.
Naświetlanie dało niezłą niespodziankę: czas wydłużył się ponad
2-krotnie dając 70 sekund!
Efekt wytrawiania jest lepszy niż w przypadku laserówki: nadal występują
liczne dziury na dużych powierzchniach ale przerwane ścieżki 10 mils nie
przytrafiły mi się.

2. Folia kapilarowa.
Tu wystąpił skok jakościowy. Zaczernienie jest ciągłe a mimo tego, że
folia jest mleczna to czas naświetlania jest taki jak przy przejrzystej
folii... 30s!!! Najwidoczniej dla UV folia nie jest mleczna. Pomiar
został dokonany na przysłoniętym pasku PCB naświetlanym 10s, kawałek
odsłonięty, znów 10s itd. Mimo matowości tej folii powyżej 30s całość
ulegała wytrawieniu. Ale to tylko pozory, bo jak powiedziałem: liczy się
kontrast. Jest on dużo mniejszy przy gęstych ścieżkach i to do niego
należy dostosować naświetlanie. Na skanach wyraźnie widać zacienienie
między ścieżkami. Efekt końcowy jest taki, że trzeba naświetlać 60-80s.
Duży kontrast powoduje, że dłuższe naświetlanie nie prześwietla PCB.
Dużą różnicę robi zastosowany tusz. Okazuje się, że wydruk z tuszem MK
jest sporo ciemniejszy, gdy zwiększymy jego ilość o +50%. Ale powoduje
to pewien kłopot. Listwa dociskowa drukarki ma liczne kółka ze
szpileczkami na obwodzie. Wydruk zawiera punkciki w regularnych
odstępach. Zwykle są one tak małe, że nic nie zepsują, ale są... i będą
widoczne po wytrawieniu. Pomaga ustawienie przerwy na schnięcie między
przebiegami głowicy do 4s. Wydruk trwa duuuużo czasu.

Zastosowanie tuszu PK z normalnym dawkowaniem nie zmieniło zaczernienia
a w dodatku nie ma punktowego szlaczka z kółek dociskowych.
Najwidoczniej tusz PK wsiąka w kapilary dużo lepiej niż MK. Zwiększenie
dozowania tuszu o 50% nie zmienia efektu końcowego.

Naświetlanie można ustalać prawie dowolnie. Wydruk jest czarny jak noc.
Oczywiście nie idealnie. Występuje też efekt podświetlania krawędzi
cienkich ścieżek. Im dłużej się naświetla, tym są one cieńsze. Jednakże
trzeba duuużo sekund by je przerwać.

3. Tradycyjna drukarka fotograficzna.
Ku mojemu zaskoczeniu efekt jest najlepszy. Czerń jest większa niż w
przypadku drukarki pigmentowej! Widocznie tusz lepiej wsiąka w kapilary.
Różnicę można dostrzec patrząc przez nadrukowaną czerń na jasną żarówkę.
W przypadku drukarki pigmentowej, lekko widoczna jest krawędź żarówki. W
przypadku zwykłej drukarki fotograficznej: żarówki w ogóle nie widać.
Wydruk jest doskonały. Wytrawione płytki bez skaz.

--
Pozdrawiam,
Marek