Jak to teraz jest: ktos do mnie dzwoni, gadamy, ja odkladam sluchawke
a on nie. Dawno temu polaczenie by sie utrzymywalo dlugo.

W czasach cyfryzacji chyba to zmieniono i odbierajacy tez mogl
rozlaczyc ?

A tu jak sie okazuje w praktyce nie - przynajmniej nie przez pol
godziny.

J.

do góry

Uzytkownik "J.F." <j...@p...onet.pl> napisal w wiadomosci
news:c8poc69sgetqnjdmd9b691avo41bh3paga@4ax.com...
> A tu jak sie okazuje w praktyce nie - przynajmniej nie przez pol
> godziny.

Zalezy, jak to sie na centrali ustawi, temporyzacja, takie tam...

--
((o))
((+))

do góry

Pan J.F napisał:

> Jak to teraz jest: ktos do mnie dzwoni, gadamy, ja odkladam sluchawke
> a on nie. Dawno temu polaczenie by sie utrzymywalo dlugo.

Dawno temu by[wa]ło tak, że po odłożeniu słuchawki połączenie się
utrzymywało, atoli nie całkiem. To znaczy kierunek prądu w pętli
u tego ktosia odwracał się nazad, co oznaczało, że taryfikacja była
zawieszana. Można tak było zawieszać i wznawiać rozmowę wielokrotnie.

> W czasach cyfryzacji chyba to zmieniono i odbierajacy tez mogl
> rozlaczyc ?
>
> A tu jak sie okazuje w praktyce nie - przynajmniej nie przez pol
> godziny.

Jak się okazuje, to się okazuje. Ale warto jeszcze sprawdzić, co się
okaże na bilingu.

Jarek

--
Tu przerwał, lecz róg trzymał; wszystkim się zdawało,
Że Wojski wciąż gra jeszcze, a to echo grało.

do góry

Użytkownik "Jarosław Sokołowski" <j...@l...waw.pl> napisał w
wiadomości news:slrnicp0mh.8su.jaros@falcon.lasek.waw.pl...
(taryfikacja)
> zawieszana. Można tak było zawieszać i wznawiać rozmowę wielokrotnie.

Wedle rozporządzenia MŁ taryfikacja trwa (odkąd pamiętam tak było i
jest) od momentu AbB+, do momentu AbA-. I przynajmniej na mojej centrali
tak było. (ACMM-GCI Warszawa). Ponadto taryfikacja nie musi iść po łączu
rozmównym, jak na łączach (pod)miejskich do ACMM, ale może też iść (i
ostatecznie idzie, lokalnie) po żyle próbnej - schemat np. WL-a wyjaśni
wszystko. Co pozostałe, jest jakoś adaptowane, łatwiej np. odwrócić
biegunowość, czy dać sygnalizację (poza)pasmową, niż dokładać dodatkowe
przewody. Co w tamtych czasach było deficytowe. Po drugiej stronie
wyciąga się żądany sygnał i podaje we właściwe miejsce.
W rzeczy samej, rozmowę można było cyklicznie (od)wieszać, ale
taryfikacji to nie wstrzymywało.
(Chyba, że w miejscach, które są mi nieznane).

--
((o))
((+))

do góry

Pan Araneus Diadematus napisał:

>> Można tak było zawieszać i wznawiać rozmowę wielokrotnie.
>
> Wedle rozporządzenia MŁ taryfikacja trwa (odkąd pamiętam tak było i
> jest) od momentu AbB+, do momentu AbA-. I przynajmniej na mojej centrali
> tak było. (ACMM-GCI Warszawa). Ponadto taryfikacja nie musi iść po łączu
> rozmównym, jak na łączach (pod)miejskich do ACMM, ale może też iść (i
> ostatecznie idzie, lokalnie) po żyle próbnej - schemat np. WL-a wyjaśni
> wszystko. Co pozostałe, jest jakoś adaptowane, łatwiej np. odwrócić
> biegunowość, czy dać sygnalizację (poza)pasmową, niż dokładać dodatkowe
> przewody. Co w tamtych czasach było deficytowe. Po drugiej stronie
> wyciąga się żądany sygnał i podaje we właściwe miejsce.
> W rzeczy samej, rozmowę można było cyklicznie (od)wieszać, ale
> taryfikacji to nie wstrzymywało.
> (Chyba, że w miejscach, które są mi nieznane).

Ja to nawet nie wiem co to te momenty AbB+ i AbB-, a pisałem o czasach,
kiedy rachunki za telefon wystawiany były na podstawie fotografii szafy
z elektromechanicznymi licznikami rozmów (impulsów). Wtedy do takich
rzeczy chyba żadnej żyły wrotnej (czy jak jej tam) nie mieszano.

Jarek

--
Lecz Kłapouchy nie słuchał. Wkładał balonik i wyjmował go z powrotem,
szczęśliwy jak jeszcze nigdy w życiu.

do góry

Użytkownik "Jarosław Sokołowski" <j...@l...waw.pl> napisał w
wiadomości news:slrnicp4b6.ae7.jaros@falcon.lasek.waw.pl...
> Pan Araneus Diadematus napisał:
>
>>> Można tak było zawieszać i wznawiać rozmowę wielokrotnie.
>>
>> Wedle rozporządzenia MŁ taryfikacja trwa (odkąd pamiętam tak było i
>> jest) od momentu AbB+, do momentu AbA-. I przynajmniej na mojej
>> centrali
>> tak było. (ACMM-GCI Warszawa). Ponadto taryfikacja nie musi iść po
>> łączu
>> rozmównym, jak na łączach (pod)miejskich do ACMM, ale może też iść (i
>> ostatecznie idzie, lokalnie) po żyle próbnej - schemat np. WL-a
>> wyjaśni
>> wszystko. Co pozostałe, jest jakoś adaptowane, łatwiej np. odwrócić
>> biegunowość, czy dać sygnalizację (poza)pasmową, niż dokładać
>> dodatkowe
>> przewody. Co w tamtych czasach było deficytowe. Po drugiej stronie
>> wyciąga się żądany sygnał i podaje we właściwe miejsce.
>> W rzeczy samej, rozmowę można było cyklicznie (od)wieszać, ale
>> taryfikacji to nie wstrzymywało.
>> (Chyba, że w miejscach, które są mi nieznane).
>
> Ja to nawet nie wiem co to te momenty AbB+ i AbB-, a pisałem o
> czasach,

Źle powtórzyłeś.
Podniesienie mtf. przez AbB, oraz położenie mtf. przez AbA. Stąd
odpowiednio + i -.

> kiedy rachunki za telefon wystawiany były na podstawie fotografii
> szafy
> z elektromechanicznymi licznikami rozmów (impulsów). Wtedy do takich
> rzeczy chyba żadnej żyły wrotnej (czy jak jej tam) nie mieszano.

Żyła wrotna to w medycynie,
http://pl.wikipedia.org/wiki/%C5%BBy%C5%82a_wrotna
Do zrozumienia w czym rzecz, musiałbyś zapoznać się przynajmniej trochę
z urządzeniami łącznicy Strowger.
W dużym skrócie - Strowger zestawia lokalne tróżyłowo. Dwie żyły
rozmówne i trzecia - próbna, która pełni również funkcje podtrzymujące i
wykorzystywana jest do uruchamiania licznika. Bateria licznikowa, w
przeciwieństwie do centralowej, ma uziemiony minus, jej potencjał służy
do uruchamiania liczników, które mają na wejściu diodę, zapobiegającą
uruchomieniu licznika przez niższy potencjał. Druga końcówka licznika
jest umasiona. Co za tym? ano to, że przez krótką chwilę, między jedną z
żył rozmównych, a żyłą próbną, jest napięcie 100V.Ale to już szczegół.
Schemat - najlepiej, jakbyś dorwał schemat WL-a, czy jakiejś translacji
międzycentralowej.

Liczniki - tak, na aparat zakładało się ramkę, aby w obiektywie była
jedynie nasza żądana setka liczników, cykało, wywoływało (może i dla
celów dokumentacyjno-reklamacyjnych? I reeeęęcznie pewnie klepało w
kalkulatory, bo o technologię OCR PJO-PPTiT nie podejrzewam... Skanery
może były, bębnowe, ale aparatów cyfrowych to chyba nie... :)

--
((o))
((+))

do góry

Pan Araneus Diadematus napisał:

> W dużym skrócie - Strowger zestawia lokalne tróżyłowo.

Te nielokalne też takie żylaste? Chodziło mi o lata siedemdziesiąte,
kiedy połaczenie lokalne to i tak było jedno klepnięcie licznika.
A międzymiastowe, to było dodzwonienie się kierunkowym do innego
miasta, a po usłyszeniu tamtejszego sygnału wybranie numeru abonenta,
tak jakby się w tym mieście było. Podejrzewam, że odwracanie pętli
miało dla liczników spore znaczenie, a uruchamiał je jakiś impulastor,
pewnie zrobiony z silniczka i trybików. Nawet było słychać klepanie
w tle rozmowy.

> Liczniki - tak, na aparat zakładało się ramkę, aby w obiektywie była
> jedynie nasza żądana setka liczników, cykało, wywoływało (może i dla
> celów dokumentacyjno-reklamacyjnych? I reeeęęcznie pewnie klepało w
> kalkulatory, bo o technologię OCR PJO-PPTiT nie podejrzewam... Skanery
> może były, bębnowe, ale aparatów cyfrowych to chyba nie... :)

Biegli rachmistrze pewnie liczyli w pamięci, bo chodziło o odjęcie
dwóch kilkucyfrowych liczb. A może nie, może tylko przeklepywali
gdzieś aktualny stan. Bo rachunki przychodziły drukowane na drukarce
wierszowej, z jakiejś Odry albo czegoś takiego.

--
Jarek

do góry

W dniu 2010-10-31 02:10, Araneus Diadematus pisze:

> Liczniki - tak, na aparat zakładało się ramkę, aby w obiektywie była
> jedynie nasza żądana setka liczników, cykało, wywoływało (może i dla
> celów dokumentacyjno-reklamacyjnych? I reeeęęcznie pewnie klepało w
> kalkulatory, bo o technologię OCR PJO-PPTiT nie podejrzewam... Skanery
> może były, bębnowe, ale aparatów cyfrowych to chyba nie... :)

Pewien ekspracownik centrali twierdził, że fotografowanie liczników
wprowadzono po to m.in., żeby ukrócić praktykę dorabiania sobie
pracowników centrali na ręcznym cofaniu liczników. Bo licznik co prawda
miał ucho na założenie plomby, ale "paaaanie, kto będzie 20 tys. plomb
zakładał".

do góry

Pan Tomasz Wójtowicz napisał:

>> Liczniki - tak, na aparat zakładało się ramkę, aby w obiektywie była
>> jedynie nasza żądana setka liczników, cykało, wywoływało (może i dla
>> celów dokumentacyjno-reklamacyjnych? I reeeęęcznie pewnie klepało w
>> kalkulatory, bo o technologię OCR PJO-PPTiT nie podejrzewam... Skanery
>> może były, bębnowe, ale aparatów cyfrowych to chyba nie... :)
>
> Pewien ekspracownik centrali twierdził, że fotografowanie liczników
> wprowadzono po to m.in., żeby ukrócić praktykę dorabiania sobie
> pracowników centrali na ręcznym cofaniu liczników. Bo licznik co prawda
> miał ucho na założenie plomby, ale "paaaanie, kto będzie 20 tys. plomb
> zakładał".

No i panie, kto będzie w okamgnieniu na zakończenie miesiąca spisywał
20 tysięcy liczników. Te fotki nie były robione codziennie, tylko raz
w miesiącu, a to cofaniu liczników nie zapobiega. Zresztą po co cofać,
łatwiej pogmerać trochę przy przewodach. Ponadto jeszcze jedna bardzo
ważna rzecz -- od wystawiania rachunków był pracownik umysłowy, a nie
jakiś za przeproszeniem fizol. Umysłowemu przysługuje biurko do pracy.
Jak przy biurku będzie odczytywał jakieś pieprzone liczniki?

--
Jarek

do góry

> Pewien ekspracownik centrali twierdził, że fotografowanie liczników
> wprowadzono po to m.in., żeby ukrócić praktykę dorabiania sobie
> pracowników centrali na ręcznym cofaniu liczników. Bo licznik co prawda
> miał ucho na założenie plomby, ale "paaaanie, kto będzie 20 tys. plomb
> zakładał".

No i niby jak fotka, robiona raz w miesiącu, miała zapobiec cofaniu
licznika?
Z resztą 20 tys. plomb nie robiło się codziennie, generalnie na początku
zamontowania liczników, a potem w razie uszkodzenia uszkodzenia
pojedynczych sztuk.

do góry