Pan Mirek napisał:

>> chodzi o mechaniczny "wyświetlacz" obrazów, tu naturalne jest
>> sterowanie kolejnymi wierszami.
>
> Czy ja wiem... to po co stosuje się double buffering?

Żeby buforować (podwójnie) i mieć możliwość *innej* organizacji opisu
na wejściu, a *innej* wyjściu układu buforującego.

> Sterowanie wierszami czy kolejnymi serwami w wierszu będzie IMHO bardzo
> nienaturalne - oko zamiast śledzić zmiany w obrazie czy jego treść,
> będzie podążało za kolejno przestawiającymi się serwami.

Akurat tego o czym pisałem, raczej nie zauważy. Zakładając, że czas
rozruchu silnika (kiedy pobiera zwiększony prąd) jest dużo mniejszy
od całkowitego czasu pracy, to taki sekwencyjny rozruch będzie odebrany
jako jednoczesna zmiana.

> Zmiana klatki powinna być natychmiastowa i jednoczesna na całym obrazie.

Tych klatek nie będzie wiele w ciągu sekundy, ze trzy, nie więcej
(wyświetlacz miał pokazywać obraz ruchomy). Jeszcze lepszym rozwiązaniem
może być niejednoczesna zmiana treści wyznaczona jakimś losowo-szumowym
porządkiem. Wtedy patrząc nie można się nawet doliczyć tych klatek.
Takie techniki stosuje się nawet w normalnym zobrazowaniu na monitorze.
A jeśli chce się zmienić jedną statyczną treść na inną, to też nie
jednocześnie, tylko z jakimś efektem przejścia "fali" z jednej strony
na drugą. To się robi nie dla samego efekciarstwa, a po to, by fakt
pojawienia się nowej treści był zauważony przez patrzących.

> Dużo kondensatorów i będzie dobrze.

Jeśli chodzi o wzmiankowane zjawisko zaniku i nagłego powrotu zasilana,
to będzie jeszcze gorzej.

--
Jarek