W dniu 2012-03-20 18:45, zażółcony pisze:

> Natomiast ja rozumiem tęsknotę samotnego programisty-przedsiębiorcy,
> który pragnie trzymać się z daleka od dużych korporacji i ich procedur
> (jak wspomniane ISO), a szuka dla siebie jakiegoś rynku, jakichś
> produktów, które mógłby dostarczyć, a byłyby one łatwo zauważalne
> ze względu na wysoką jakość.

Tylko że ISO można wprowadzić nawet i w jednoosobowej firmie (sam się
zdziwiłem jak się o tym dowiedziałem). Zresztą ISO to taki wabik i znak
marketingowy, bo każdy kto poważnie myśli o swoim interesie wprowadza
takie lub podobne procedury dla własnego dobra.

> Niestety, wydaje mi się, że pojedynczy programista-przedsiębiorca
> musi się jednak pożegnać z myślą, że ktoś mu da certyfikat na
> samodzielną produkcję oprogramowania, które wejdzie do szpitali
> 'na stół' czy samolotów 'w kokpit' z tego powodu, że podpisał
> je swoim autorytetem "wysoko certyfikowany". No nie da rady
> imo. To tylko złudzeniu\e, że 'przecież programowanie ostatecznie
> wszędzie wygląda tak samo'.

Nie tak do końca, dać może da (w sumie to nie jest jakimś niesamowitym
problemem), ale czy oprogramowanie będzie używane zweryfikuje rynek.
Akurat wszelkie tego typu zakupy najczęściej podpadają pod przetargi
publiczne, a tam często warunkiem są referencje, odpowiedni kapitał,
możliwości serwisowe oraz wykonanie już przetargu na określoną
(zazwyczaj bardzo wysoka) kwotę.
Teraz taki pojedynczy programista ma możliwość, albo samemu bić się z
systemem albo związać się z większym graczem na rynku.

pozdrawiam,
Przemek O.