On 2023-02-24, Paweł Pawłowicz <p...@u...eduDOTpl> wrote:
> W dniu 24.02.2023 o 04:39, Marcin Debowski pisze:
>> On 2023-02-23, Jarosław Sokołowski <j...@l...waw.pl> wrote:
>>> Pan Marcin Debowski napisał:
>>>
>>>>> Z diódkami może być tak, że przy większej mocy świecenia (a więc
>>>>> też większej temperaturze) potrafią zmienić widmo. Przesuwa się ku
>>>>> czerwieni, jakby chciały odlecieć. To też czasem można wychwycić
>>>>> wzrokiem. Lepiej trzymać się dolnych rejestrów jasności.
>>>>
>>>> To już będzie na kolejnym etapie i myślę, że rzecz jest do ogarnięcia.
>>>> Całość jest wypadkową paru rzeczy więc może się okazać, że nawet takie
>>>> przesunięcie zwyczajnie nie robi, w znaczeniu, jakbym mierzył grubość
>>>> bieżnika w oponie linijką, która się też przecież kurczy/rozszerza
>>>> (wariacja na poziomie 10 um przy wymaganej precyzji 0.5 mm.
>>>
>>> Takie przesunięcie nie wpłynie na trafienie lub wypadnięcie z jekiejś
>>> linii absorbcyjnej czy emisyjnej? Może nie, bo widmo diody dość szerokie.
>>> Ale taki na przykład zielony laser 532 nm może różnie kosztować, a to
>>> zależy od trzymania parametrów. Ten w latarce do pokazywania gwiazd na
>>> niebie dziesięć dolarów, a laboratoryjny kilka tysięcy. Wiącha wygląda
>>> podobnie.
>>
>> Tak jak Paweł dalej napisał, w roztworach to są zwykle dość szerokie
>> pasma, coś na kształt krzywych gaussa. Wynika to z tego, że to co
>> pochłania w roztworze to nie jest ta konkretna cząsteczka związku a jej
>> asocjaty z cząsteczkami rozpuszczalnika, a tych jest zwykle od jasnej
>> cholery. Stąd otrzymujemy różne wartości, które do kupy układają się w
>> taką dość "szeroką" krzywą.
>
> Główną przyczyną jest to, że w przypadku cząsteczki na przejścia
> elektronowe nakładają się przejścia oscylacyjne i rotacyjne. To, o czym
> piszesz, także ma znaczenie, ale mniej istotne.

Dzięki za zwrócenie uwagi. Zapatrzyłem się trochę za bardzo w
podczerwień.

--
Marcin