W dniu 2011-07-05 11:47, RoMan Mandziejewicz pisze:
> Hello Waldek,
>
> Tuesday, July 5, 2011, 11:40:03 AM, you wrote:
>
>>> A teraz to nawet porządnej saletry potasowej nie można kupić w sklepie
>>> ogrodniczym :(
>> Za moich "ekperymentatorskich" czasow saletre kupowalo sie w sklepach
>> wedliniarskich
>> nadmanganian potasu w aptece, a sproszkowany glin trzeba bylo samemu ;)
>> Oj, byly to czasy nagminnie latajacych dosc dziwnych obiektow .... :D
>
> Aluminium w proszku bez problemów kupowało się w prywatnych kioskach
> ze szwarcem, mydłem i powidłem - akurat torebki wystarczające na sporą
> ilość petard :)
> Coraz trudniej robiło się z nadmanganianem potasu - jak człek w aptece
> prosił o 10 torebek, to zawsze pytali po co - "mama kazała". "Aż
> tyle?!?!".
> Siarka bez problemu w aptece - ale jej się używało w ilościach
> symbolicznych.
>

Siarka granulowana w sklepach ogrodniczych, ale worki 20 i 50 kg.

Jeszcze jedno:
Swego czasu nad rzeką wieczorami i w nocy wędkowali "wędkarze".
Cudzysłów stąd, że na 1 złapaną rybę przypadało kilka piw ;)
Byli hałaśliwi i upierdliwi dla otoczenia.

Wieczorem, po zmroku, wzięło się trochę karbidu (rzeka tam była płytka),
rzuciło się kilka kostek do wody, podpaliło. Kostki szły po dnie, nad
nimi płomień. "Wędkarze" zobaczyli "ognie św. Elma", z krzaków puściło
im się "kocią muzykę" zrobioną na jakimś generatorze obwiedni - wędkarze
byli pewni inwazji duchów ;)
Od tej pory cisza i spokój. Uciekali tak, że wzięli tylko wędki,
zostawili ryby.

--
Pozdrawiam.

Adam.