Konrad Anikiel wrote:

> Rozumiem.

Niczego nie rozumiesz i nie po raz pierwszy dajesz temu dowód.
Nie ma czegoś takiego jak postęp i jakaś wydumana związana z nim lawina.
Jest postęp dziedzinowy, bardzo niejednorodny. Gdzieniegdzie jeszcze
w stopniu rewolucyjnym nie zaszedł (nauki medyczne i okolice), w innych
miejscach sobie pełznie, a gdzie indziej jest skokowy. Są też miejsca,
gdzie na nic wielkiego nie można już liczyć, choćby elektronika.
W chwili obecnej najdrobniejsze szczegóły obecnych procesorów mają
po 50 atomów szerokości. Z połowy atomu tranzystora nie zrobisz,
miniaturyzacja wkrótce stanie. Z nią stanie postęp w dziedzinie
obliczeń, bo równoległością nie wszystko się da opędzić. A i ta
równoległość będzie miała granice, bo z minimalnego rozmiaru wynika
minimalna moc potrzebna do działania układu. I sobie lawina techniczna
przystopuje, bo lepszego symulatora niż coś tam po prostu nie zrobisz.
Facio od mostów się mało przejmie, ale chemik kwantowy już bardzo.
A z nim farmaceuta.

> Ale odłóżmy na bok technikę. Ona obecnie jest najmniej istotna. Największe wyzwanie
ludzkości na początek XXI wieku to problemy społeczne.

Paczpan, zupełnie jak na początku ubiegłego wieku. I nie, nie "problemy
społeczne", tylko po prostu brak żarcia dla wszystkich.

> nad postępującą atrakcyjnością dyktatorów w oczach wyborców itd.

Kiedyś byli tylko dyktatorzy, choć pod inną nazwą.

Piotr