W dniu 2019-10-13 o 09:47, Cezary Grądys pisze:
> W dniu 12.10.2019 o 23:18, Janusz pisze:
>> Dane to były wpłaty lub odczyty, wprowadzały to panie na terminalach
>> do Maryśki :)
>> Tam były wstępnie obrabiane i potem taśma i szły na dużą maszynę gdzie
>> były konta,
>> tam po aktualizacji były drukowane na wierszówkach książeczki opłat za
>> energię elek
>
>
> Dokładnie to, nawet jeszcze ciekawiej ;)
> U nas były robione zdjęcia liczników, na mikrofilmie, na klatce chyba ze
> 100 się mieściło. Szło to na czytniki mikrofilmów, taki ekran matówka
> (duży) i pani naciskała pedał podobny jak w maszynie do szycia wtedy
> przeskakiwało na następny licznik (w obrębie klatki filmu). Pani to
> spisywała na karteczkę, osobną dla każdego licznika.
A to u nas były odczyty "ręczne".

> Potem te karteczki szły na siczek, pisowni nie pamiętam
Seecheck 1200 :) tak się oryginalnie nazywał. To 1200 to wynikało z
cyklu rozkazowego,
tyle wynosił w ns, były podobne wersje szybsze 800, ale u nas ich nie było.

> jeden oryginalny firmy Redifon, drugi Mera 9150.
Bo Mera 9150 czyli Maryśka to był seecheck robiony u nas na licencji.
Trochę tego było. Procesor składał się z 168 kości, wiem bo liczyłem.

Tam 2 razy każda kartka
> była wpisywana, raz wpis, drugi raz kontrola. Jak 2 wpis był niezgodny,
> monitor piszczał.
I była robiona korekta, wszystkie dane były dwa razy wprowadzane ze względu
na błędy.
> Dopiero ta taśma szła na Odrę.
Dokładnie, u nas był jeszcze riad. Wstępne chyba przeliczenia były na
odrze ale
same wydruki już szły na riadzie bo tam były wierszówki podpięte.

--
Janusz