Pan Grzexs napisał:

>>>> A ja także Strusią.
>>>
>>> A mnie, jako wrocławianina, gdzie ulice są jakie, a nie czego,
>>> zawsze uderzały takie nazwy jak "ul. Śmigłowca". We Wrocławiu
>>> byłaby "ul. Śmigłowcowa".
>>
>> Wtedy by ktoś mógł zapytać, kto to taki był ten Śmigłowcow i dlaczego
>> on nie Wiertaliotow, albo zgoła Gielikopterow. Wrocławskie ulice są
>> może konsekwentnie 'jakieś', ale nigdy nie są 'czyjeś', najwyżej
>> 'kogoś' -- jest więc tak, jak w innych miastach Polski. Ale idźmy dalej
>> na południe -- w Czechach może być "ul. Jana Masaryka" (w Pradze jest),
>> ale może to być też "ul. Masarykova". Spotkałem na Słowacji, to inny
>> język, ale czeskie ulice mające ludzkiego patrona też są często z
>> końcówką "-ova".
>
> Może też być Masarykova Třída (w Ołomuńcu).
>
> Zawsze byłem przeciw ulicom "czyimś" czyli "imienia kogoś". Różnie to z
> tymi patronami bywa, zwłaszcza tymi związanymi z polityką - a to okazuje
> się, że niesłuszny ideologicznie, a to, że się dopuścił, a to, że z
> nadania określonych sił. Nawet i artystom czy naukowcom można coś
> doczepić - niby wielki naukowiec, nagrodzony noblem, a bił żonę!

No to rajcy z Ołomuńca dobrze z tego wybrnęli, traktując rzecz kolektywnie.

> A wracając do Wrocławia - jest tu ciekawy przypadek - ul. Wróbla. Sam
> prof. Miodek się wypowiadał - i nie jest to ulica "kogo/czego" Wróbla,
> ale "jaka" Wróbla. Tylko, że nie da się tego poznać na pierwszy rzut
> oka. Ale "mieszkam przy Wróblej", a nie "przy Wróbla".

W Krakowie jest Gołębia. Tak samo jak wrocławska Wróbla -- też ona jest
"jakaś". Natomieat ta warszawska Strusia nie jest strusią, tylko doktora
Strusia. Józefa (nie mylić ze Strusiem Pędziwiatrem). O tym było na
początku wątku ulicznego.

> Ale co to wszystko wspólnego z elektroniką?

Koniecznie musi mieć?

Jarek

--
Propijeme naší babce aj budíka,
aj budíka, aj budíka
který pamatuje T.G. Masaryka
ještě dnes, ještě dnes, ještě dnes.