JA pisze:
> Zaczynasz doprowadzać sprawę do absurdu. To się tyczy też punktu 5. A
> tak na prawdę chodzi o ludzki sposób postrzegania świata. Żeby kolor był
> taki jak go widzimy, żeby kontrast był taki jak go widzimy, żebyśmy nie
> musieli decydować czy interesują nas lampy przejeżdżających samochodów,
> czy asfalt.
>

Ale w tym rzecz, że nasze widzenie jest uzależnione od tego co nas
interesuje. A druga sprawa to, że nie wiemy czy każdy widzi tak samo.
Raczej nie, ludzie różnie są uczuleni na różne kolory. Kobiety lepiej
rozróżniają kolory od mężczyzn, są kobiety, które widzą znacznie więcej
kolorów niż reszta populacji. W oku mamy różną liczbę czopków
odbierających poszczególne kolory.
W dodatku zrobienie zdjęcia to połowa sukcesu, bo jest problem jego
prezentacji.
Jest jeszcze jedna rzecz, to co pamiętasz, jakiś widok, to jest
połączenie wielu wycinków, patrzysz na coś jakiś czas, ze zmianami,
które się wydarzają w tym czasie. Zdjęcie rejestruje zamrożoną chwilę.
Widzenie i fotografia to są dwie mocno różne rzeczy. W dodatku
fotografia się nie zmienia, a obraz w pamięci tak. Idealizujesz rzeczy,
które się wydarzyły. Znaczy się, że zdjęcie też ma się tak zmieniać?

wer