RoMan Mandziejewicz wrote:

> Tym, że od tamtego czasu minęło 50 lat i nie wyceniono tego
> kilkadziesiąt razy ponad koszty.

W sprawie wyceny nie umiem zająć stanowiska, ale sądzę, że tanie
to to radyjko nie było. Natomiast jeśli chodzi o 50 lat, to tu zmiana
polega *jedynie* na ciągłym wprowadzaniu rozwiązań technicznych
pozwalających produkować te urządzenia szybciej i z mniejszą
pracochłonnością. Kiedyś wymagało to wykwalifikowanego pracownika,
który pracowicie przez kilka godzin obcinał wyprowadzenia, łączył
kabelkami i stroił obwody rezonansowe, a teraz robi to w kilkadziesiąt
sekund automat pick&place, który się kiedyś wyrzuci, a nie wyśle na
emeryturę.

Naprawdę czuję się nieswojo udzielając Ci takich pouczeń, ale
dobrze wiesz, że prąd nie płynie lepiej od tego, że ktoś użył
dwunastowarstwowego PCB z soldermaską. Równania elektromagnetyzmu
oba układy obowiązują jednakowe, a montaż przestrzenny ma nad
planarnym wiele zalet: większa gęstość upakowania, niewielkie
przesłuchy (przewody przecinają się pod losowym kątem i w sporych
odległościach, nikt celowo nie robi technicznego idiotyzmu
polegającego na ciągnięciu równoległych linii sygnałowych, jak
to jest *konieczne* na PCB). Ma tylko jedną, śmiertelną dla siebie
wadę: nie daje się go sensownie zautomatyzować. No i wygląda *owo... :-)

Proponuje jednak wartość rozwiązania techniczego oceniać po
osiągnietych parametrach, a nie po zastosowanej technice wytwórczej.

> Pamiętasz klatkę w.n.?

Owszem, i nie tylko ją. Sporo lampiaków rozebrałem na atomy
w dzieciństwie i wczesnej młodości. Wychowałem się koło zakładu
RTV: człowiek pozbywał się starego telewizora, a ja miałem radochę.
Obie strony były zadowolone. :-)

Sądzę, że mi jeszcze została "pamięć wzrokowa" dotycząca tego, co
w którym miejscu chassis się znajdowało i do czego było przykręcone.

>> Toż to toroid. A w lampiaku dookoła transformatora był
>> zwarty zwój w postaci pełnej obudowy metalowej -- ekran
>> przeciwrentgenowski diody prostowniczej.
>
> Kilka cm. od transformatora a nie przylegający do niego

To bez znaczenia, z punktu widzenia występujących tam częstotliwości
tworzył zamkniętą klatkę. A skoro tak, to działa prawo Gaussa: cała
energia rozproszenia musiała się wydzielić w ekranie, bez względu
na jego rozmiary i położenie wewnętrzne transformatora. Całka jest
całka.

> I w braku filtra na zasilaniu, co jest po prostu żenujące w rzekomo
> audiofilskim sprzęcie.

Brak filtra to usterka techniczna powodująca co najwyżej naruszenie
norm na EMI, a za brak uziemienia elementów metalowych dostępnych
człowieka się powinno dać wsadzić. "Kto sprowadza niebezpieczeństwo
dla życia lub zdrowia wielu osób" -- jest pewna różnica...

Pozdrawiam, Piotr