PaN AlexY napisał:

>> Po pierwsze, logować tylko to, co niezbędne. Po drugie, partycję
>> zamontować z opcją "noatime" -- rzadko jest potrzebne zapisywanie
>> informacji, kiedy każdy plik był czytany. Po trzecie -- montować
>> z parametrem "commit" o dość dużej wartości. Na przykład commit=300
>> spowoduje, że bufory będą się synchronizowały z tym flashem co 5 minut,
>> a nie co 5 sekund. Przy takim potraktowaniu karta wytrzymuje wiele lat.
>
> Ależ prawie wszystko to było wykonane (z wyjątkiem commit'a bo nie
> znalazłem opisu jak się go modyfikuje) a w miejscu /var/log miał być
> symlink do dysku twardego o którym zapomniałem. To była sytuacja
> awaryjna prowizorycznie naprawiona (a skoro działa to po co ruszać)
> przy użyciu 2-ch czytników z kartami jako /usr i /var. Nie bawiłem
> się z innymi systemami plików bo to debian a nie chciało mi się jaja
> kompilować.

Ten commit, to akurat kluczowy dla całej sprawy. Przy podanym ustawieniu
może zwiększyć żywotność karty 60 razy, a pozostałe rzeczy są w takiej
sytuacji głównie dla porządku. Ale i tak coś mi się widzi, że ta karta
musiała być jakaś delikatna. Mnie się nigdy żadnej wykończyć nie udało,
ale może słabo się starałem. Właściwie to nawet nie wiem w jaki sposób
one zdychają. Nagły szlag je trafia, czy agonia jest długa? Od razu cała
jest do bani, czy zawodzi tylko część, na przykład jedna partycja?

--
Jarek