wtorek, 17 stycznia 2023 o 14:54:19 UTC+1 Jarosław Sokołowski napisał(a):
> Pan J.F napisał:
> > Pokazywalem tu kiedys amerykanski pomysl na rozpoznawanie pisma
> > odrecznego. Po co to komu ... mgliscie bylo napisane, wiec chyba
> > po nic, i dlatego nic z tego nie wyszlo ... wtedy.
> >
> > Bo potem jakos sortery poczty sobie radzily. I to zadziwiająco
> > dobrze ... o ile prawdą jest, ze w ogole działały :-)
> Na radzieckich kopertach były drukowane kropeczkami wzorce do pisania
> cyfr kodu pocztowego. Takie jak teraz mamy w wyświetlaczu 7-segmentowym,
> tylko tam było segmentów dziewięć, dwa dodatkowe po przekątenej kratek.
> Do tego ściągawka, jak która cyfra ma wyglądać. Kazali mazać cyfry po
> tych kropeczkach, że niby na poczcie awtomat to rozpoznaje i wie, czy
> list do Leningradu, czy do Omska. Czy faktycnie mieli do tego jakiś
> prosty OCR, czy awtomat działał tak, jak ten do obierania kartofli,
> tego nie wiem. W każdym razie tak było to już w latach sześćdziesiątych.

A po co były te dwie dodatkowe kreseczki po przekątnej?
W ZSRR mieli więcej cyfr (co wcale nie musi być domeną ZSRR, w ISBN
wymyślili tak, że liczba kontrolna mogła mieć wartość od 0 do 10, a że do zapisu
była tylko jedna pozycja, to trzeba było dodać dodatkową cyfrę X - na szczęście
jak ISBN dostosowano do EAN-13, poprzez prefix bodajże 978, to już liczba
kontrolna jest w normalnej dziesięciostopniowej skali od 0 do 9,
a nie w "dziesięciostopniowej skali od 0 do 10" ;)?
Czy może jedynka była dzięki temu bardziej jedynkowa,
a 3 bardziej trójkowe? Ew. 4 też skorzysta.

A co z tym awtomatem do kartofil? Wyrzucał identyczne kulki?
Tak jak ten automat do golenia?
Zresztą w cccp mieli sporo pomysłów, np. fabryki śniadań - ciekawe, czemu to nie
wypaliło?
W wywiadzie z twórcą green cafe nero, gdzie można też sobie kupić bagietkę,
było o całym zmienianiu nawyków narodowych - że nie ma co wprowadzać tych bagietek,
bo Polak nie wyjdzie z domu bez śniadania (kurtałka, połowa dzieci w 2. klasie
przychodzi
na 8 rano na basen bez śniadania - i to żadna patologia, Mokotów...).
A jednak chwyciło (no chyba że to akurat nie Polacy kupują, w DC chyba sporo
nie-Polaków).
Z książki - na Zanzibarze na śniadanie smażone ziemniaczki.
A z opowieści kolegi - na Krymie (coś ok. 2000 roku) w hotelu kotleciki mielone na
śniadanie,
co osłabiło ich bardziej niż talon na prysznic ;>