W dniu 2013-10-06 22:28, Andrzej Lawa pisze:

> Ratują się przenośniami i metafizycznym duchem.

Tyle tylko, że przenośnia czy metafora są bardzo konkretnymi środkami
artystycznymi, celowo stosowanymi przez autora. Żeby odczytać ich
znaczenie trzeba dysponować odpowiednim kluczem, znajomością kultury w
której utwór został stworzony. W ustach religijnych apologetów słowo
"metafora" staje się wytrychem, którego używa się zawsze wtedy, gdy
"Słowo Objawione" rozmija się z rzeczywistością. Co z tego, że
pochodzący z pasterskiego plemienia autor, który żył w epoce brązu pisał
o tym, co uważał za dosłowną prawdę? ;)
Rzadko kiedy (właściwie prawie wcale) zdarza się, żeby apologeta
wyjaśnił tę metaforę w oparciu o wiedzę z zakresu starożytnej historii,
semantyki czy filologii. ;)

Ta cała retoryka oparta na argumencie rzekomych "przenośni" i "metafor"
nie jest zresztą przeznaczona dla adwersarzy. Jej odbiorcami mają być
wyznawcy. Stwierdzenie "to tylko metafora" oznacza tak naprawdę
"wszystko jest w porządku, nie myśl już o tym". Bo problem zaczyna się,
gdy wierny zaczyna dokładnie analizować głoszone treści - prosta droga
do ateizmu. ;)


> W sumie chyba w paru interpretacjach idących w SF było coś podobnego -
> były sobie dusze w raju, dusze narozrabiały to je wykopano za karę do
> ciał, które były pod ręką.

Stosunkowo młode religie (Mormonizm, rozmaite kulty new-age, co do
Scjentologii pewien nie jestem) bardzo chętnie sięgają właśnie po taką
interpretację.


> O fakt, ludzie pięknie się czepiają znajomych słówek. Inny przykład:
> promieniowanie. Dobre słowo do wzbudzenia paniki, nawet jeśli jest to
> promieniowanie cieplne ;)

Tak... Albo moje ulubione "promieniowanie żył wodnych". Pamiętam, że gdy
byłem w podstawówce moje sąsiadki dostały fioła na punkcie rozmaitych
przedmiotów, które miały wytwarzać rozmaite "szkodliwe promieniowania".
Na górze listy znajdowały się m.in. niektóre gatunki kwiatków
doniczkowych oraz ozdobne naczynia z "kryształu". ;)
Ludzie zainteresowani ezoteryką wciąż powtarzają słowa "wibracje" i
"energia". Nigdy jednak nie udało mi się dowiedzieć co u licha mają na
myśli. Bo na pewno nie chodzi o definicje znane z lekcji fizyki. ;)


> A czy ja przeczę?

Ja nie polemizuję, jedynie chciałem dodać kilka zdań od siebie do
poprzedniej wypowiedzi.


> Ależ w pełni zgoda - i właśnie do tego uciekają bardziej cywilizowane
> religie. Wierzą że "bóg" istnieje, tylko zakładają mu takie warunki
> działania, ze naukowo będzie to nieweryfikowalne. Patrz: porcelanowy
> czajniczek na orbicie Saturna ;)

Tylko w ten sposób bez żadnych problemów można operować z perspektywy
deistycznej. Mamy jakiegoś Pierwotnego Poruszyciela, który puścił cały
system w ruch, a potem nie interweniował (a nawet jeśli, to w sposób
niemożliwy do odróżnienia od zjawisk naturalnych). Doktrynom
chrześcijańskim daleko jednak do deizmu...


> Ale bardziej zmierza to w kierunku: "oni wierzą w to samo, tylko trochę
> inaczej interpretują" ;)

Co nie zmienia faktu, że to działania bardziej na pokaz. Po prostu
zorientowali się, że więcej ugrają razem, różnic doktrynalnych nigdy nie
będą jednak w stanie zasypać.