Hello Adam,

Thursday, May 8, 2014, 2:44:30 PM, you wrote:

>> Nadajnik w dalekopisie to zestaw 6 styków zwiernych mechanicznie
>> sterowanych przez listwy (5) i krzywki. Zasilanie oczywiście z centrali.
>> 120V a dokładniej - centrala telegraficzna miała zasilanie symetryczne
>> +/-60V względem ziemi.
>> Jedynie dalekopisy na łączach sztywnych (np. PAP) miały blisko własne
>> stojaki z zasilaniem.
> To ja się przy okazji dopytam.
> Lata temu, w wojsku, mieliśmy dalekopisy. Jak chciałem coś nadać, to
> najpierw łączyłem się telefonicznie i prosiłem o połączenie z inną maszyną.
> Jak się łączyło dalekopisy? Chodzi mi o zastosowania cywilne. Jakieś
> łącza komutowane? Dwu-drutowe?

Były centrale telegraficzne (w pełni automatyczne) i przy dalekopisie
był tzw. wzywak z tarczą numerową do wybierania (nowsze dalekopisy
miały wbudowany wzywak). Ba! Za schyłkowego Gierka i pierwszej
Solidarności można było się łączyć z całym światem bez żadnych
problemów. Łączność normalnie na dwóch drutach simplex oczywiście -
jeden nadaje a drugi odbiera.

> Była możliwość nadawania z jednej maszyny, a odbioru na więcej, niż jednej?

Tylko z urządzenia zwanego ,,okólnik". Ponieważ w Polsce telegrafia już
padła całkiem, to mogę opowiedzieć: okólnik miała ówczesna PPTiT i
mogła się łącznych ze wszystkimi większymi placówkami naraz. Sam
wysyłałem za pierwszej Solidarności biuletyny związkowe okólnikiem.

Odbiorcy nie lubili okólnika, bo miał priorytet i nie można było się
rozłączyć ani przerwać.

--
Best regards,
RoMan
Nowa strona: http://www.elektronika.squadack.com (w budowie!)