On 2012-11-21, slawek <s...@h...pl> wrote:
> Ale chciałoby się, aby czasami ktoś zajmował się właśnie Informatyką - a nie
> tylko zadaniami w rodzaju "szynka traci po ugotowaniu" (tzn. zadaniami "z
> treścią" całkiem jakby wyjętymi ze starych podręczników do matematyki dla
> szkół podstawowych).

Miliony ludzi na świecie wróciło dziś z pracy po dniu spędzomy na
klepaniu kodu (w tym ja, choć nie jestem zawodowym programistą).
To chyba jednak ktoś się tą informatyką zajmuje, nie?

Generalnie rzecz polega na tym, że poza garstką szczęśliwców,
większość programistów robi rzeczy błache i prymitywne. Praktyczne
programowanie to ani nie zadania z PA ani nie "bardziej informatyczne"
szukanie podciągów ze słowem "bajt" w treści zadania. Praktyczne
programowanie to pisanie głupawych gier, GUI, setek stron dokumentacji,
debugowanie, testowanie i klepanie sterowników.
Dla ogromnej części programistów najbardziej wymagającym "umysłowo"
(matematycznie, koncepcyjnie, algorytmicznie itp itd) zadaniem
w życiu zawodowym będzie implementacja prostego algorytmu dostępnego
na wikipedii.

Władze MIMUW chciały stworzyć studia (i ich "przedłużenie" w postaci
PA), które zmuszą studentów do myślenia i zachęcą do nauki.
Statystycznego studenta MIMUW łatwiej jest zachęcić zadaniem
"ciekawostką" niż jakimiś stricte technicznymi problemami. Tym
Ci studenci (którzy w sporej części studiują równolegle matmę,
a na studia dostali się, bo byli laureatami olimpiady z matmy lub
fizyki) różnią się od choćby studentów informatyki na politechnikach.

Poza tym akurat absolwenci tego wydziału często lądują w różnych
consultingach, bankach, Gemiusach itp. I mam wrażenie, że radzą sobie
tam znacznie lepiej niż konkurenci z (także bardzo dobrej) informatyki
na Politechnice Warszawskiej. Może właśnie dlatego, że mieli na
studiach zadania bez słowa "bajt"? :)

Za to gdybym chciał zatrudnić człowieka do sumiennego rzeźbienia
w GTK, testowania i dokumentowania, to bez wątpienia wybrałbym
inżyniera lub fizyka.

pozdrawiam,
PK