W dniu wtorek, 17 lipca 2012 15:22:08 UTC+2 użytkownik Andrzej Jarzabek napisał:

> Na pewno warto wziąć przyjnajmniej jedno z
> pytań, w którym kandydat się dobrze czuje, i rozwinąć w dyskusję.

Dla mnie to jest wystarczająca strategia. Pytam kandydata o projekt, z którego jest
najbardziej dumny - jawnie przy tym rozszerzam zakres, że chodzi nie tylko o
doświadczenie zawodowe, ale również o uczelniane, open-source, itd.
Ponieważ to ma być projekt, który mu zapewnił największą satysfakcję, to będzie
chętnie o nim mówił - wtedy ciągnę za różne zwisające sznurki i dopytuję o
architekturę, uzasadnienie wyborów rozwiązań z dostępnych alternatyw, "co by było
gdyby", itp.
Przy takiej formie można sprawdzić nie tylko czyjeś kompetencje, ale też czy kandydat
potrafi coś opisać i przekazywać informacje - to jest nie mniej ważne, niż sama
wiedza, bo akurat wiedzę można nabyć (lub uzupełnić) stosunkowo łatwo.
Nie jestem fanem testów ani innych rebusów, uważam je za słabą metodę sprawdzania
czegokolwiek.

> jak
> widać, że w danym temacie nie ma nic ciekawego do powiedzenia, to nie ma co
> wałkować

Właśnie dlatego pytam o projekt, z którego jest najbardziej dumny. Nie ma opcji, żeby
nie miał nic do powiedzenia, chyba że pomylił spotkania, albo faktycznie nigdy
niczego takiego nie zrobił, co w sumie i tak oznacza, że pomylił spotkania.

Uwaga: tak, wiem, że ta metoda nie działa z ludźmi, którzy na każde pytanie o ich
doświadczenia odpowiadają "NDA". Trudno.

--
Maciej Sobczak * http://www.msobczak.com * http://www.inspirel.com