On 17/07/2012 20:02, Edek Pienkowski wrote:
> Dnia Tue, 17 Jul 2012 19:29:48 +0100, Andrzej Jarzabek napisal:
>>
>> Może i umiejętność odpowiadania dyplomatycznie jest cenna, ale jeśli
>> miałbym na podstawie rozmowy ocenić, czy ktoś jest dobrym programistą
>> albo czy dobrze by mi się pracowało, to absolutnie nie chciałbym, żeby
>> taki rozmówca choćby próbował odpowiadać dyplomatycznie.
>
> Na pytanie "jak działa komputer" chyba wolałbyś, żebym odpowiedział
> bardziej dyplomatycznie niż "jezuu, zostawiłem włączony toster
> w domu!!! (to nara)". Zresztą, raczej nie jest nam pisane.

Jeśli nie ma nic do powiedzenia na ten temat, to oczywiście wolałbym,
żeby odpowiedział "zostawiłem włączony toster, nara", niż przez pół
godziny dyplomatycznie pierdzielił marnując mój i swój czas.

> Nie wiem, dla mnie rekruter, który usilnie wypytuje o aktualną
> pracę, chociaż mu daję do zrozumienia, że nie mogę o tym chlapać
> jęzorem bo niektórzy prawnicy mogą nie mieć poczucia humoru w tej
> sprawie, jest podejrzany albo głupi.

Według mnie normalne, że wypytuje i normalne, że się odpowiada
dyplomatycznie. Problem jest taki, że na podstawie takiej rozmowy trudno
się dowiedzieć, czy ktoś jest dobrym programistą albo dobrym pracownikiem.

> Jak ktoś chce opinię o którymś z moich pracodawców, to mu ją dam,
> ale szczegółów się nie dowie męcząc mnie pytaniami czy stawiając
> mnie pod ścianą. Większość rozsądnych rekruterów rozumie różnicę
> pomiędzy dowiedzeniem się czegoś o mnie a o moim byłym pracodawcy.
> Ponieważ tu jest oczywisty konflikt, odrobina taktu nie zaszkodzi.

Dlatego też uważam, że do niektórych rozmów lepsza jest bezpieczna
neutralność pytań typu "jak działa komputer", niż zdradliwe bagno
"opowiedz o swojej pracy".