> 3. Podczas rozbierania jednorazowych silników rakietowych modelarskich
> celem pozyskania materiałów na petardy, jakaś iskra spowodowała zapłon.
> Ciężko było się zorientować z której strony jest okno. :)

no tak, ja z kolei pewnego dnia (no musiały być to andrzejki chyba)
nawrzucałem do rondelka stearynę w celach wróżebnych. Akcja w kuchni
rzecz jasna.
Niestety, przesadziłem z temperaturą, i się zapaliła. No to wziąłem
kubek z wodą z kranu i chlust na to.

Nastąpiło solidne bum i kuchnia zniknęła w dymie :)
Oczywiście zlecieli się wszyscy z okolicy, afera panie...
Na szczęście poza efektem akustyczno-optycznym nic się nie stało.

W podstawówce z kolei nagminne było robienie granatów z nabojów do
syfonu (chyba karbid + zapalnik z tzw "korka" + wkręcona w szyjkę
śruba). Po rzuceniu o ścianę solidnie się to rozrywało, bo nabój
metalowy jednakowoż. Że nikomu się nigdy nie dostało odłamkiem to cud.

Innego razu trawiliśmy z kolegą płytki w mieszaninie kwas solny+azotowy.
Kwas solny do akumulatorów, azotowy załatwił mój ojciec z pracy.
Ach jak to pięknie żre :) aż się gotuje.
No i kolega przy okazji zlewania chyba zaciągnął ciut z rurki do ust.
Bogu dzięki nie wypaliło, ale zęby miał wybielone jak ta lala :)
A chlorek żelazowy wtedy był na wagę złota chyba.

Acha - co do trawienia - najwcześniejszą formą było trawienie w
roztworze soli. Bierzemy robimy mocny roztwór soli kuchennej, wkładamy
płyteczkę podłączoną do zasilacza , oczywiście z drugiej strony
elektroda z czegoś. Też trawi :)
Tyle, że ścieżki wtedy się robiło lakierem do paznokci, tak na
szerokość 5mm conajmniej :)