Pan Czarek Grądys napisał:

>> Sam żem te czujniki w znoju do produkcji przygotowywał, a później w słońcu
>> antypodów testował! Ale jak się w to wmieszał IF PAN, skoro producentem
>> czujników był właśnie Optix Tech? (firma już tylko na papierze, ale
>> trochę czujników mi jeszcze zostało). Procesy technologiczne robione były
>> oczywiście nie na Ratuszowej.
>
> Mnie właśnie zawsze ciekawiło, dlaczego kalibracja odbywała się
> w świetle słonecznym. I dlaczego na Teneryfie czy gdzieś dalej;)
> Nie było jakiegoś sztucznego źródła UV?

Przeważnie dalej. Długoterminowa mierników stacjonarnych w ARPANSA
(Australian Radiation Protection and Nuclear Safety Agency), co brzmi
dość groźnie. W guglomapach wciąż widać na dachu angencji w Melbourne
kontener, który bywał cały zastawiony miernikami. Europejscy mereorolodzy
raz do roku organizują sobie wspólną sesję kalibracyjną w Davos. Biorą
te swoje solarlighty, nille czy co tam mają, stawiają obok siebie na
słonecznym dachu, i przez te kilka dni, w których następuje porównanie
odczytów, oni oddają się czynnościom właściwym przebywaniu w cieniu
Czarodziejskiej Góry. Te małe żółciutkie safesuny też się brało w wielką
walizę i jechało w miejsce odpowiednio słoneczne. Człowiek nie może czuć
się gorzej od jakiegoś meteorologa.

A dlaczego nie w sztucznym ultrafiolecie? Erythemalna charakterystyka
Diffeya jest krzywą bardzo stromą, jak Alpy w okolicach Davos. Odpowiedź
detektora zależy bardzo silnie od długości fali. Bardzo trudno by było
znaleźć sztuczne żródło o takim spektrum w zakreszie UV, jakie ma słońce
po przejściu przez atmosferę. Nieciągłości spektrum źródła interferujące
z interferencyjnym filtrem detektora czynią taką kalibracje bardzo mało
wiarygodną.

--
Jarek