W dniu 2010-12-23 04:18, kogutek pisze:

>> I będziesz się woził Cinquecento którym wyjdziesz na zero po
>> przejechaniu kilkuset tysięcy kilometrów, po drodze rozwiązując zestaw
>> problemów o których nawet nie śniło się użytkownikom pojazdów seryjnych :)
>
>>
>
> Bez przesady. Gdzie widzisz problemy w cienkim? Ja widze jeden. Trzeba gdzies
> upchnac akumulatory.

Wszystko zależy czy wystarczy zrobione byle jak, czy żeby miało ręce i nogi.

Tu nie chodzi o to będzie cienki czy nie cienki.
Robiąc takie rzeczy pewnie zdąży docenić wszystkich tych którzy w
biurach projektowych robią prototypy i dopracowują je. Bo to będzie ta
sama robota.

Tak z pominiętych szczegółów:

Przy zmianie masy i jej rozkładu przód/tył przydałoby się zrobić
zawieszenie i układ rozdziału siły hamowania tak żeby było dobrze.

Do tego trzeba rozwiązać kwestie sterowania mocą, ładowania i
rozładowywania tych akumulatorów tak żeby nie skrócić im życia, a z
drugiej strony żeby to się żwawo poruszało.

Trzeba rozwiązać zasilanie 12V reszty samochodu, zrobić wspomaganie
hamulców, ogrzewanie, sterowanie. I to tak żeby było bezawaryjne, nie
wibrowało np. przy 47km/h itp. itd.

Oczywiście sprawa fajna żeby się tym wszystkim bawić.
Natomiast moim zdaniem nie uda się tak, że siądzie, pomyśli, wymyśli,
zrobi i przejedzie 200.000km tylko podpinając to do ściany na ładowanie.

Tych pierdół trochę będzie.
Każda z osobna pewnie ani specjalnie droga, ani skomplikowana. Ale
przebijając się przez to wszystko samemu nie ma szans na to żeby projekt
jeszcze na siebie zarabiał.

A olewając problemy, to się nie będzie nadawało do użycia tylko będzie
wózkiem widłowym z nadwoziem z CC :)

Nawet w zwykłym tuningu samochodu (no może poza jakimś prostym
chip-tuningiem) każdy wie, że najtańszy sposób na poprawianie samochodu,
to sprzedać ten co się ma i kupić sobie lepszy seryjny.

I jak ktoś chce robić elektryka dla własnej zabawy i wiedzy to
oczywiście można się tym bawić.
Ale jak się chce oszczędzać nim pieniądze, to IMO jedyna szansa na to -
kupić seryjny samochód elektryczny i tym jeździć.
Wtedy można przewidzieć ile to będzie kosztowało i mieć względną pewność
że to będzie w miarę dobrze działać.


> Do mocowania silnika elektrycznego mozna albo odciac od
> starego silnika kawalek bloku, albo dorobic onne mocowanie. Sprzeglo ja bym
> zostawil. Mniejsze obciazenie akumulatoro przy ruszaniu by bylo jak by uzywac
> skrzyni biegow.

Ale to jest dużo niepotrzebnych kilogramów.
W to miejsce lepiej zastosować elektryczny soft-start.
I tak będzie tam musiał być jakiś układ regulacyjny zasilanie, więc
ograniczenie prądu przy starcie to już elektryka. W dzisiejszych czasach
w zasadzie oprogramowanie.
W seryjnych elektrykach sobie radzą bez skrzyni, więc się da.

A zamiast dyferencjału raczej pomyślałbym o dwóch mniejszych silnikach.
Elektryczne dobrze się skalują. W ramach bajeru można nawet pomyśleć o
czterech silnikach :)