Użytkownik RoMan Mandziejewicz napisał:
> Kilkadziesiąt dżuli w amatorskiej lampie? W życiu. W tych z neonówką w
> roli skracacza błysku był kondensator 400uF - ledwie 18J dla 300V.
> Skracach błysku nie miał na celu marnowanie energii - doprowadzenie do
> lampy błyskowej było robione specjalnym przewodem - spiralką na
> elastycznym ferromagnetyku - gdzieś w manelach jeszcze to mam.
>

Byłoby ciekawie, gdyś coś znalazł. Ja czytałem o dwóch wersjach ze
zwieraniem kondensatora:
1) Brutalne zwarcie całej reszty energii, kondensator zawsze ładowany od
początku.
2) Wyłączenie z tzw. odzyskaniem energii, czyli w kodensatorze pozostaje
reszta, skracająca ponowne ładowanie.

Punkt 2 obecnie jest realizowany przy pomocy tranzystora IGBT. Dawniej
tyrystor i lampa zwierająca. Krótki błysk tej lampki był przy okazji
sygnałem prawidłowego naświetlenia. Błysnęła - znaczy układ lampy musiał
przerwać naświetlanie, czyli do fotografowanego obiektu dotarło
wystarczajaco dużo światła.
Pewnie stąd się bierze różnica zdań - zwarcie całej pozostałej energii w
pierwszych lampach wymaga niebanalnego elementu a zwarcie tylko
inicjujące wyłączenie tyrystora jest znacznie mniej wymagające.
Znalazłem książkę, w której to było opisane: "Elektroniczne urządzenia
powszechnego użytku" Zdzisław Karkowski, wydanie z 1985 roku, strony 26
do 28.
Jak chcesz, to zeskanuję i wyślę.
Maciek