J.F. wrote:

> Nie tylko oni - chyba caly swiat, nasze pierwsze komputery tez byly na
> logice rdzeniowej.

Jesteś pewien? Od pewnego momentu wszyscy robili pamięć na rdzeniach
magnetycznych (gdy doszli do granic możliwości rtęciowych akustycznych
linii opóźniających, a lampy pamiętające nie wypaliły), ale logika była
lampowa.

> Ale jeszcze trzeba ruszyc.

Samo ruszy, jak każdy oscylator. Wzmacniasz wszechobecne szumy,
a w magnetykach zawsze jest jakaś początkowa asymetria, np. pole
remanencji. Obwody magnetyczne pana Goto były opisywane jako
"robust", nie mieli problemu ze startem.

> na hustawce jakos podobnie.
> Ale zauwaz, ze najpierw ktos odchyla w bok.

Bo łatwiej wzmocnić odchylenie początkowe niż czekać kilka cykli
na fluktuację położenia. To jest element show, timing musi się zgadzać.
:-) Poza tym narzucają płaszczyznę drgań, by im się ta bania nie rozbiła
o ścianę: układ ma za dużo stopni swobody.

> No dobra - drobna niesymetria wystarczy do ruszenia, a potem nawet
> niech kilkaset Hz potrzebuje na rozbujanie, przy 50Hz to jakby nie
> problem.

To jest rezonans *parametryczny*, częstotliwość wzbudzania nie może być
od czapy. Najczęściej jest to 2x częstotliwości własnej układu
wzbudznego. W paraformerze najlepsze jest to, że pole wzbudzania ma
dwa maksima, więc przy częstotliwości f indukcyjność się zmienia
z częstotliwością 2f. Wtórne oscyluje z połową tego, w efekcie
powielanie i podział się znoszą i transfer energii zachodzi z f w f.
Sprytne. :-)

Pozdrawiam, Piotr