Użytkownik "Sylwester Łazar" <i...@a...pl> napisał w wiadomości
news:iav5a8$ld9$1@mx1.internetia.pl...

> Zrobiłem transponder na zwykłym - starym PICu18F1xxx.
> Nie było wtedy tych XLP.
> Cewka rezonansowa z kondensatorem była podłączona wprost do dwóch
> wyprowadzeń procesora.
> Startował gdy nadajnik 125kHz był w odległości < kilkanaście centymetrów.
> Po czym nadawał kod, który był dekodowany w odbiorniku zewnętrznym.
> Był tylko procesor, kondensator i cewka rezonansowa, kondensator na
> zasilaniu.
> Żadnych innych elementów, ani baterii. Za prostownik robiły diody
> zabezpieczające,
> już wewnątrz procesora.
>
Dziwię się, że nie było żadnego rezystora.
Modulowałeś zmieniając pobór prądu procesora (tryby low power itp.) czy może
wysterowywałeś pin zwarty do masy ?

W 92 roku ktoś się nas zapytał, czy nie moglibyśmy zrobić klucza
elektronicznego.
Dostaliśmy kilka przykładowych rozwiązań - wszystkie stykowe (np. płaski
kluczyk z 16 polami (4x4) wkładany do zamka z 4 szczotkami - kolejne czwórki
miały chwilowy kontakt).
Wtedy sobie wymyśliłem, że można by bezstykowo. Eksperymenty robiłem na
zwykłych bramkach CMOS. Nic nie słyszałem o RFID i jakichś standardach.
Wybrałem sobie 10MHz aby uzwojenie zrobić ze ścieżki a nie z drutu i
osiągnąłem przeniesienie prostokąta z transpondera do czytnika. Moim
założeniem nie była praca na odległość tylko wsunięcie płytki z kilkoma
zwojami w szczelinę ferrytu. Modulacja w transponderze dawała 20% zmianę
prądu zasilania generatora więc wykrycie jej nie wymagało żadnych filtrów.
Wiedząc, że idea działa potrzebowałem jeszcze tylko małego procesora, aby
się zmieścił w łebku klucza i na tym poległem.
Na Elektronice'94 pytałem kilku producentów procesorów o procesor w 4
pinowej obudowie (zasilanie + wejście + wyjście). Żadnej poważnej rozmowy -
ogólnie mnie wyśmiali (może dlatego, że nie zgłaszałem zapotrzebowania na
miliony tylko na setki).
Ale jednocześnie na jakimś stoisku zobaczyłem karty zbliżeniowe. Nie był to
taki zwykły RFID - to była jakaś hybryda - moc polem magnetycznym,
transmisja sprzężeniem pojemnościowym (ta karta chyba musiała leżeć
bezpośrednio na czytniku).
P.G.