W dniu wtorek, 5 kwietnia 2016 00:47:50 UTC+2 użytkownik Robert Wańkowski napisał:
> W dniu 2016-04-04 o 17:39, Konrad Anikiel pisze:
> > Napisz dokładniej jak to wymyśliłeś.
>
> https://dl.dropboxusercontent.com/s/ewji43ex39sfsx8/
wrzeciono%20lozysko.png?dl=0
>
> Oryginalnie niebieskie łozysko jest przykręcone śrubą M8 z lewym gwintem
> do końca osi wrzeciona.
> W osi wrzeciona robię wpust (ten który narysowałem pewnie za szeroki,
> tam też działa moment ścinający, a wpust zmniejsza powierzchnię czynną).
> W ten wpust wchodzi jedna część sprzęgła (żółte), które będzie dokręcone
> do osi wrzeciona śrubą M8 (z łbem skośnym).
> https://dl.dropboxusercontent.com/s/xthvmtme94sasek/
wrzeciono%20zmiana%20narzedzia.png?dl=0
>
> To sprzęgło dobrze by było, gdyby z jakiejś lepszej stali wykonać, aby
> nie ściąć tej płetwy, która wchodzić będzie we wpust.
> Sprzęgło podczas pracy wrzeciona kręci się razem z nim. Myślę, że nie
> trzeba tego wyważać.


Chińszczyzna, pożałowali kilku centymetrów wałka, gdyby wystawał poza łożysko to by
było za co złapać.
Ja bym pomyślał nad prostszym rozwiązaniem. Zamiast wkręcać tam śrubę z łbem do
trzymania tego łożyska, wkręć tam kawałek gwintowanego pręta, na który nakręcisz
zwykłą nakrętkę która będzie trzymać łożysko. Pręt wkręć na amen, tak żeby się nie
dało go wykręcić (Loctite pomoże), a na końcu mu zrób co tam potrzebujesz żeby go
blokować. Choćby i solidnie zakontrowane sześciokątne nakrętki, heftnięte dla
pewności pośrodku jedna do drugiej. Rozbieralność będzie (no, przy pomocy dremela),
żadnej masakry na wałku, rowków, wpustów itd.