W dniu 2013-02-11 12:19, Jacek Maciejewski pisze:

> Czy wiesz że podobny projekt jest zamieszczony w ostatniej Elektronice
> Praktycznej?

Hmm... Zaintrygowałeś mnie tym newsem. Minęło trochę czasu, odkąd
ostatnio kupiłem numer tej gazety, ale dzisiaj zaraz po pracy poszedłem
do Empiku. :)

Miałem nadzieję, że podpatrzę jakieś ciekawe rozwiązanie ale autor
przyjął zupełnie inne założenia. Szczególnie rozczarował mnie brak
zasilania akumulatorowego. Przywiązywanie urządzenia GSM do gniazdka
sieciowego moim zdaniem mija się z celem. Może to i fakt, że taki
telefon zbyt mobilny nie jest, ale możliwość zrobienia paru kroków do
drugiego pokoju nieraz się przydaje.
Przyjmując założenie pracy w 100% stacjonarnej zrobiłbym to inaczej, bez
ingerencji w oryginalny telefon. Po prostu przygotowałbym zewnętrzną
bramkę dostosowaną do wybierania impulsowego. Tym bardziej rzuca się to
w oczy, że autor i tak przecież na zewnątrz zamontował transformator
sieciowy...

W moim przypadku ingerencja w telefon jest o tyle usprawiedliwiona, że
trafił do mnie w stanie bardzo mocno zdekompletowanym. Ktoś już
wcześniej wykorzystał go w roli dawcy części.

Kolejna sprawa to dialtone. Autor artykułu twierdzi, że nie ma on racji
bytu w urządzeniu GSM. Z tym nie mogę się zgodzić. Po pierwsze jego brak
ujmuje trochę "klimatu". Po drugie można go użyć w roli wskaźnika
zasięgu, chociażby binarnego - jest albo nie ma.
BTW pytanie do osób, które pamiętają tamte realia techniczne. Dialtone
na starych centralach załączał się natychmiast po podniesieniu słuchawki
czy zdarzało się jakieś opóźnienie? Modułowi GSM też trzeba dać trochę
czasu na wybudzenie się po podniesieniu słuchawki, udzielenie odpowiedzi
na kilka pytań itp.


Wrażenie robi za to strona programowa - konfiguracja i diagnostyka przez
port USB (osobny program na PC), obsługa tarczy z wykorzystaniem tylko
jednej linii (mierzenie czasu rozwarcia styków),