Użytkownik "Waldemar" <w...@z...fu-berlin.de> napisał w wiadomości
news:dlvodcFos0eU1@mid.uni-berlin.de...
> Am 29.03.2016 um 17:32 schrieb Zbino:
>> Pomału zamierzam się zabrać do zbudowania robota kroczącego.
>> Spośród różnych elementów z którymi należy się zmierzyć pojawił się
>> problem nauczenia robota unikania zachować niewłaściwych. I tu pojawia
>> się pytanie. Jak można w programie dla robota zaprogramować ból, tak aby
>> dane zachowanie było przez robota unikane.
>> Można zrobić tak jak się wydaje, że jest u człowieka czyli ból powoduje
>> przerwanie programu lub reset programu tylko, że to nie jest w żaden
>> sposób powiązane z unikaniem takich zachowań. Może jest jakiś ogólny
>> pomysł na zaprogramowanie bólu w maszynie? Najlepiej byłoby zastosować
>> sieci neuronowe i proces uczenia się - ale może da się prościej.
>
> Najpierw potrzebujesz odpowiednie sensory. Znaczy jaki rodzaj bólu romot
> ma odczuwać. Po pierwsze temperatura, to proste. Drugie to ciśnienie, to
> już gorzej, bo potrzebujesz wiele sensorów w różnych miejscach.
> Zastanowiłbym się nad FSR, są takie, które rozróżniają pozycję i siłę
> nacisku. Sensory chemiczne bym sobie odpuścił, ewentualnie możesz dodać
> światło i dźwięk, to też dość proste, bo potrzebujesz tylko 1-2 sensory i
> jest ok. Przy siłownikach masz też możliwość pomiaru momentów. To była
> prosta część. Teraz potrzebujesz mózgu, który ci to rozkmini. Temperatura,
> ewentualnie lokalna w różnych miejscach to jeszcze prosta sprawa, choć tu
> też możesz już włożyć trochę grypsu. światło i dźwięk: proste, wystarczą
> wartości graniczne. Przy ciśnieniu czy sile musisz trochę więcej pomyśleć,
> np wykrywać ostre przedmioty etc. Proste to wszystko nie jest, bo masz
> multiparametryczną optymalizację, ale zrobić się da.
>
> Artykuł podany przez Włodka niestety nie jest w sieci (jestem w Research
> Gate), ale można poprosić autorów o wysłanie. Czy wyślą, nie wiem, to ich
> sprawa. Ale w abstrakcie jest o tym, że jest to algorytm adaptacyjny i
> chyba tak trzeba do tego podejść.
>
> Waldek

Dzięki za informacje. Póki co co się raczej zastanawiam nad filozofią
implementacji bólu w oprogramowaniu. Wiadomo, że ludzie, którzy rodzą się
bez możliwości odczuwania bólu, żyją krótko i kończą tragicznie. Ból jak
widać ma swoje dobre strony i sama myśl o nim normalnmu czlowiekowi
zdecydowanie ułatwia odrzucenie wiekszości głupich decyzji. Musi więc mieć
on wysoki priorytet w ewentualnym podejmowaniu decyzji przez program.
Pytanie jak wysoki. Pamiętam jak kiedys pisany był program do gry w szachy,
gdzie decyzję podejmowano w oparciu o wartosci poszczególnych figur. Mniej
więcej pionek 1 pkt, goniec 2 pkt ... królowa 5 pkt, król 1000 pkt. Taki
priorytet punktowy dawał dobre rezultaty.
Zby