On 2018-04-12, Konrad Anikiel <a...@g...com> wrote:
> Dla Ciebie wymiennik ciepła to kwadracik na ekranie w refpropie albo
> hysysie, a dla mnie to kawał metalu który ma wytrzymać konkretne
> mechanizmy zniszczenia dające się przewidzieć w eksploatacji, a
> jeszcze być tańszy, mniejszy czy tam jakoś inaczej lepszy od produktu
> konkurencji.

Dziwi mnie jak wiele wysiłku wkłądasz aby dezawuaować moją wiedzę
praktyczną. Jestem praktykiem do bóly. Nie robię nic co nie ma związku z
konkretnymi przemysłowymi zagadnieniami. Problem jak przypuszczam polega
na tym, że Ty jesteś skoncetrowany na produktach, które oferuje Twoja
firma. Są i inne. Są i inne zastosowanie. Mamy zwyczajnie inną
perspektywę.

> Jak kupujesz pudełko zapałek to nie zdobywasz wiedzy o urządzeniach
> które te zapałki i to pudełko wytworzyły, o procesach produkcyjnych
> przez które przeszły materiały, o ilości i rodzaju problemów
> technicznych które jacyś ludzie musieli rozwiązać, żeby dany produkt
> za daną cenę wytworzyć przy danej jakości, jakoś tam wyrażonej. Więc
> nic w tym dziwnego, że nie wiesz jak i dlaczego jest zbudowany
> nowoczesny wymiennik ciepła, jakie są potencjalne zagrożenia dla jego
> integralności i bezpieczeństwa użytkowania i wreszcie jakie są
> potencjalne drogi rozwoju tego produktu.

Tylko ja wiem, że poza zapałkami są jeszcze zapalniczki a nawet krzesiwa
i każda z tych różnych technologii może okazać się przydatna w
specyficznym zastosowaniu a żadna z nich nie jest prawdziwie
uniwersalna. Dla mnie istotna jest konkretne użycie i bez takich
konkretów dywagacje na temat grupy urządzeń nie mają sensu. To ponownie
nie jest brak wiedzy a zdziebko inna perspektywa.

Mamy zasadniczo 2 rodzaje klientów, (1) małe firmy, które mają z czymś
problem a duże firmy, których produkty używają, nie potrafią bądź nie
chcą ($$$) im pomoc, a i ich reprezentanci w terenie mają zwykle
wywalone. (2) MNC, które nie mają w naszej lokalizacji krytycznych
zasobów R&D. Generalnie koncetrujemy się bardziej na technologii niż
konkretnych produktach.

>> Nb. jakie byłyby koszty implementacji? To są mikrostruktury, to nie jest
>> tanie w produkcji, to się też będzie brudzić, trzeba usuwać z ruchu,
>> oczyszczać, pewnie częściej niz typowe urządzenia...
>
> To są normalne problemy którymi zajmuję się na codzień. Ani trudne,
> ani straszne. Tu jest poglądowa animacja (niestety, zrobiona przez
> kogoś kto nie wiedział co ma pokazać): https://youtu.be/l1-sn9VFArc

Ładne, ale nie uniwersalne, prawda? Jest powiązane z konkretnym zakresem
zastosowań/materiałów/warunków użycia.

>> > A ja właśie żyję z takich rzeczy których się nie robi, ale może się
>> > robić jak ktoś zapłaci :-)
>>
>> U mnie to się nazywa analiza usterek i rozwiązywanie problemów, ale
>> jak się głębiej zastanowić to pewnie wyjdzie na to samo :)
>
> Nie, nie to samo. Ty czekasz na usterkę, a dopiero jak nastąpi to ją
> analizujesz. Ja im zapobiegam, tak żeby nie mogły wystąpić, bo
> potencjalne usterki moich konstrukcji mogą być katastrofalne w
> skutkach. Ja mam coś około 16 różnych mechanizmów zniszczenia i na
> każdy z nich muszę zrobić rachunki, symulacje, próby itd, żeby wykazać
> że projektowane urządzenie w żaden sposób się nie połamie. U mnie FMEA
> potrafi mieć 50 stron, a jest oparte wyłącznie o hipotetyczne
> zagrożenia, które nigdy nie wystąpiły w postaci usterki.

Możesz to nazywać jak chcesz, ale to wszystko jest rozwiązywaniem
problemów. Obniżka kosztów, gabarytów, zwiększenie wydajności, to aby
urządzenie działało w określonych warunkach. To są problemy, potencjalne
(które nalezy przewidzieć), lub rzeczywiste. Dodatkowo na pewno nie jest
Ci obcy termin technology scouting. Tez to robię, zapewnej jak i Ty
skoro zainteresowałeś się efektem Leidenfrosta na powierzchniach o
konkretnie zdefiniowanej topografii.

Proponuję skoncetrować się na dyskusji technicznej a nie udowadnianiu
drugiej stronie, że czegoś nie wie.

--
Marcin