Użytkownik "slawek" <f...@f...com> napisał w wiadomości
news:almarsoft.6098016854069617109@news.v.pl...
> On Wed, 3 May 2017 03:29:15 +0200, "HF5BS" <h...@...pl> wrote:
>> Ale musiałeś mieć chyba czytnik? Bo same z kart raczej nie
> spłynęły...
>
> Napęd taśm półcalowych dla PC. To do danych.

No, faktycznie... WIem, że do Komody cuda podłączano. Podobno kiedyś komuś
udało się (chyba w Bajtku pisali) podłączyć dwużyłowo dalekopis bezpośrednio
z portu rozszerzeń, sterując jakąś linię. (co wobec C64 jest raczej
nieostrożnością... ale skoro ruszyło, o ile to nie była bajka)

>
> A programy? Przepisanie paru tysięcy linijek to nie jest aż tak wielki
> problem. Być może niektóre były przepompowne przez port szeregowy: coś
> elektrycznie zgodnego było jeżeli nie w Odrze to w PDP11, w 8-bitowcach
> takich jak C64, Atari itp.

W sumie RS chyna jest standardem, więc przepompować, czemu nie?

>
> Internetu nie było. Ale dyskietki były. Chyba nawet C64 dawał radę
> zapisywać w FS FAT. Z drugiej strony nie było ograniczeń prawnych i

Owszem, choć nie tak najprościej. FAT jest bardzo prostym algorytmem (tak go
teraz określę), każda część ma swoje miejsce w strukturach, więc w sasadzie
wystarczy umiejętnie powachlować wektorami, wskaźnikami i jedziemy. FS, jako
wyższy w warstwie, dawał się załatwiać przez działanie zwykłego programu.
Sama stacja 1541 nie umiała sektorów MFM i jesli, to trzeba by to realizować
maszynowo, ale nie wiem, czy komuś się to udało, kodowała jedynie GCR.
Natomiast 1570/-1/-2, umiały już MFM, przełączało się jedną komendą (miały
OIDP kontroler, który umie MFM) i dawało się ponoc czytać dyskietki 360 kB,
w stacji 157x. Jednak między dyskietkami MFM dla PC i GCR dla Commodore była
inna, istotna różnica, dyskietki PC miały sektory 512 bajtów, a Commodore
256, przy czym jedynie 254 było dla danych, a dwa pierwsze bajty były
wektorem, wskazującym na następny w pliku sektor z jego zawartością. Bajt
zerowy na pozycji zero oznaczał, że to ostatni sektor, a bajt 1, był
lokalnym wektorem wskazującym, który bajt sektora jest ostatnim bajtem
pliku. Komenda validate powodowała skan wszystkich plików, wylistowanie
wektorów i odpowiednią modyfikację BAM, co zapobiegało uszkodzeniu dabych w
przypadku niezgodności. Nie wolno było wykonywać porządkowania na plikach o
dostępie swobodnym, gdyż powodowało ich uszkodzenie (nie udało mi się
rozkminić, jak działał mechanizm plików "REL", resztę rozgryzłem).

> wirusów, a to stwarzało możliwości których obecnie nie ma.

Bayerische HackerPost, wirus na komodę... Nie trafił mnie, podobno u
Niemców, jak nazwa wskazuje, roznosił się, w programach maszynowych. W
BASICu, rzecz jasna, nie miał jak się roznieść, ale wystarczyło coś
maszynowego i jedziem, nie pamiętam, jak się doklejał. A to nie jedyny na
C64.
http://csdb.dk/release/?id=49101 Tu coś mam, ale na razie nie zbadam, czy to
ma jakiś związek z rzeczywistym zagrożeniem.

--
"Jeśli przyjmiesz do siebie zabiedzonego psa i sprawisz,
że zacznie mu się dobrze powodzić - nie ugryzie cię.
Na tym polega zasadnicza różnica między psem a człowiekiem"
(C) Mark Twain