Pan J.F. napisał:

>> Świat mainframe nie potrzebował kontaktu ze światem zewnętrznym, wszystko
>> działo się wewnątrz. Gdy w tym świecie zewnętrznym pojawiły takie dziwne
>> rzeczy jak dyskietka, a ktoś miał fanaberye aby jedno z drugim połączyć,
>> to miał problem. Wymyślono jakieś dziwne sprzęta włączone do mainframe,
>> które same w sobie miały modem o prędkości 2400. Nie port szeregowy, tylko
>> modem -- dlaczego tak, tego nigdy nie udało mi się zrozumieć.
>
> Klient zamowil z modemem, to dostal z modemem :-)

Klient niczego nie zamawiał -- IBM przywoził swoje klocki i kazał podziwiać.

> W zaleznosci od czasu - ale kiedys nie kupowalo sie modemu w kazdym
> sklepie, to moze uznali ze tak lepiej. No i IBM zarobil tez na modemach :-)

Nie zarobił, bo ten drugi modem właśnie kupiony w sklepie. Pecet też
tajwański klon, a nie oryginalny PS/2.

>> Z drugiej strony podłączoby kilkumetrowym kabelkiem pecet (AT), też
>> z radośnie popiskującym modemem. Z tego peceta programem Telix
>> (protoiplasta minicoma) można było się zalogować na CP/CMS i jakimś
>> kermitem sprowadzić plik. Wymagało to sekwencji poleceń wydawanych
>> na zmianę po jednej i drugiej stronie. Nie dało się tego oskryptować
>> (choć niektórzy próbowali), więc wisiała kartka z instrukcją.
>
> IBM to nie unix, koncepcje komunikacji mial calkiem inna
> (o 3270 kiedys juz dyskutowalismy)
> To i rozwoj poszedl w inna strone ... ale kermit jak widac dawal rade
> :-)

Stamtąd już nigdzie dalej nie poszedł, to był ostatni akt przedstawienia.

--
Jarek