On 2012-09-07, kenobi <p...@g...com> wrote:
> te wzorki sa chyba ok bo przyciaganie jest proporcjonalne
> do odleglosci a odpychania w sumie odwrotnie proporcjonalne do
> odleglosci

Nie jest oraz nie jest.

> symulacje to zobaczy ze kolko i kwadrat genaralnie trzymaja sie
> razem i nawet troche odzialuja ale są w tym odzialywaniu
>
> a) miekkie (wolalbym by dalo sie z tego zrobic uklady bardziej
> sztywne

Co rozumiesz przez miękkie/sztywne?

> b) nie zachowuja predkosci/pedu srodka masy (co jest oczywiste
> skoro x+Fx) - a na tym by mi tez alezalo

Twoje równania nie są fizyczne, więc czemu miałyby zachowywać?
Żadne ustawianie parametrów tego nie zmieni.

> czy ktos analitycznie potrafi wykombinaowac takie ustawienie
> parametrow i ew modyfikacje wzorkow bym z tego co mial mogl
> osiagnac

"Analitycznie" to po prostu mógłbyś to napisać zgodnie z fizyką.
Przesunięcie nie zależy linowo od siły. Twoja symulacja jest
nierzeczywista i będzie dawała wyniki sprzeczne z intuicją.
O zachowywaniu wartości takich jak pęd czy energia możesz w ogóle
pomarzyć.

Poza tym zaprzęgnij do tego jakiś sensowny mechanizm ewolucji układu.
Mówiąc inaczej: zastosuj jakieś sensowne rozwiązanie równań ruchu.
Tak naprawdę w tego typu "domowych" symulacjach wystarczają równania
Eulera, ale radzę poczytać o algorytmie Verlet'a. Napisanie go
nie jest trudne, a wyniki mają już pewną wartość naukową.

Kilka wskazówek na start.
1) Musisz symulować 2*d parametrów dla każdej cząstki, symulujesz
dwukrotnie mniej.
2) Nie twórz takich "dzikich" równań - zrób to zgodnie z zasadami
mechaniki: wybierz sobie jakiś potencjał, zastosuj sensowne
rozwiązanie numeryczne równań Newtona (na początek to Eulera). Nie
kombinuj tylko daj pracować matematyce :).

pozdrawiam,
PK