Radziecki konstruktor oparl konstrukcje o samolotowy silnik gwiazdzisty Wyszedl
potworek ktory do w miare rownej pracy wymagal dodakowego przeciwciezaru. W nosorozcu
byly cztery kola zebate. Jedna dwojka miala przelozenie 1:2 i napedzala walek
rozrzadu a druga z przelozeniem 1:1 napedzala przeciwciezar. Z ciekawostek. Panewek
korbowodowych bylo chyba piec wymiarow naprawczych. Glowne byly tylko nominalne. Luz
na zaworach 0,05mm. Inaczej sie liczylo cylindry do zaplonu i inaczej do regulacji
luzu na zaworach. Raz w zyciu robilem remont kapitalny silnika do nosorozca. Ciekawe
to bylo doswiadczenie. Silniki w nosorozcach latwo sie przegrzewaly i stad ich niska
zywotnosc. Zdychaly termostaty i klapki ktorymi mialo byc wypuszczane powietrze po
ostudzeniu zostawaly zamkniete i stad problem z przegrzewaniem. Inna sprawa ze
silniki mialy troche za mala moc w stosunku do masy samochodu i to tez nie wplywalo
korzystnie na ich trwalosc. Za to wersje z zawieszeniem na drazkach skretnych rodem z
T34 charakteryzowala sie praktycznie brakiem awarii zawieszenia i dobrymi
wlasnosciami terenowymi. Skrzynie biegow tez raczej wieczne byly.