On 11 Paź, 12:58, ptoki <s...@g...com> wrote:
> Bo architektura x86 jest taka specyficzna ze trzeba caly procek
> taktowac szybciej i z tego powodu wiecej tranzystorow musi sie
> bardziej grzac (Opisal to Jan Kowalski ponizej).

Było tak z architekturą NetBurst (Pentium 4), potem weszła Core i
udało się poprawić wydajność a zmniejszyć grzanie z GHz. Choć w sumie
to już było, nazywało się Pentium M tylko trochę wyprzedziło swój czas
(wtedy na oszczędność energii zwracano uwagę głównie w laptopach, a w
desktopach i serwerach mniej). Teraz jeszcze Atom... AMD też w
porównaniu z P4 wypadało lepiej.

> Przy taktowaniu 4GHz dlugosc fali jest porownywalna z rozmiarami
> komponentow na plycie i po prostu procek nie nadaza byc karmiony taka
> iloscia danych zeby byl sens zwiekszania jego wydajnosci w ten sposob.

Taktowanie 4 GHz jest tylko wewnątrz CPU, pamięci mają już
kilkakrotnie mniej (np. FSB 1333 MHz to w rzeczywistości zegar 333 MHz
i dane przesyłane 4 razy w jednym cyklu).

> Dlatego widzimy objaw metody "dziel i rzadz" i procesory sa
> zwielokratniane i sama pamiec tez tego niedlugo bedzie doswiadczac.
> Juz teraz GPU ma swoja dedykowana pamiec na ktorej "liczy" i albo
> pojawia sie lepsze kontrolery pamieci ktore beda nadazac karmic
> rdzenie danymi albo architektura pojdzie w kierunku dedykowanych
> obszarow dla grupy rdzeni.

Są już takie platformy (architektura NUMA) - wcześniej AMD, później i
Intel wprowadził CPU z zintegrowanym kontrolerem pamięci (wcześniej
była to część chipsetu, co było wąskim gardłem). Kto wie, może
następnym krokiem będzie pamięć od razu wbudowana w CPU (by jeszcze
bardziej skrócić połączenia).

A na nowym sprzęcie Vista i tak bardziej muli niż Win3.11 na starym
Pentium ;) - słuszna uwaga o rozwoju oprogramowania. Linux ma tu
szansę coś tu poprawić (np. już wykorzystuje wielordzeniowość do
przyspieszenia startu systemu przez uruchamianie wielu procesów
równolegle, zamiast jak dawniej po kolei).