W dniu 2017-10-30 o 15:29, ToMasz pisze:
>
> Jak dlamnie w c++ mogę napisać program, w krórym zawsze, bez wyjątku,
> komputer musi "przerobić" wszystko od a do z, nawet jeśli połowa lub
> więcej nie będzie wykorzystywana. w części niewykorzystywanej będzie if
> cośtam - nierób nic.
> W zasadzie o to pytałem. czy to jest dobry sposób pisania programu w C+?
> (dialekt arduino) Na pierwszy rzut oka to marnortrastwo pracy procesora,
> bo jak właśnie tłumaczę, jeśli w basicu napiszę program ma tylko płukać,
> będzie startował od 10 do 100, gdzie jest program główny i skakał do
> 900-999 gdzie  jest płukanie. to samo w c++ będzie  U MNIE wymagało
> przejścia - pranie? nie nie pierz, ale sprawdz jak się pierze. płukanie?
> Nie nie płukaj, ale już wiesz jak to należało zrbić? przeczytałeś
> procesorku? no to się śpiesz, bo tam gdzieś na koncu jest płukanie.
>
> O istotę mi chodzi o sens
>

Naszło mnie aby to przeczytać jeszcze raz i jeszcze raz itd...
Czytając:

"pranie? nie nie pierz, ale sprawdz jak się pierze. płukanie?
Nie nie płukaj, ale już wiesz jak to należało zrbić? przeczytałeś
procesorku?"

mam wrażenie, że Ty uważasz, że jak jest
if(warunek)
{
zrób jedno coś;
zrób inne coś;
zrób coś na zakończenie;
}

i warunek jest false to procesor będzie studiował znak po znaku to co
jest napisane w {} szukając } zamykającego blok wykonywany warunkowo.

Otóż nic z tych rzeczy - on od razu skoczy za }
Zapominasz, że kod źródłowy został dawno przeanalizowany przez
kompilator i w programie, który widzi procesor jest po prostu skok w
odpowiednie miejsce gdy warunek jest false.

W programie, który widzi procesor, jest cała masa goto. Różnica jest
taka, że o to aby te skoki były w dobre miejsca dba kompilator a nie
programista.

Jeszcze słówko o pomijaniu kawałków programu w przypadku błędów - bo mam
wrażenie, że to też miejsce gdzie chciałbyś mieć goto.

W prostym przypadku, gdy mamy wykonać serię czynności, ale jak któraś
się nie uda to mamy pominąć pozostałe i na końcu wiedzieć, że był błąd
to zakładając, że mamy serię funkcji z których każda zwraca true jak się
jej udało i false jak się nie udało to można to zapisać np. tak:

bool ok=fun1();
if(ok)ok=fun2();
if(ok)ok=fun3();
if(ok)ok=fun4();

lub krócej:
bool ok = fun1() && fun2() && fun3() && fun4();

gdyż operator && (logiczne and) nie sprawdza wartości tego czego nie
musi - jak np. fun2() da false to on już wie, że wynik całego wyrażenia
będzie false i nie ustala wartości fun3() i fun4() czyli ich nie wykonuje.

I w obu przypadkach jak fun2() zwróci false to procesor nie będzie
czytał dalszego kawałka programu tylko ma w programie skok na koniec tej
sekwencji.
P.G.