Sempiterna napisała:

>> Pytanie było "po co kłótnie". No więc w kłótniach będą wciąż
>> odwoływać się do nieszczęść jakie ich spotkały ze strony tych
>> nieznanych sprawców. A że nie mają podzielnej uwagi, to póki
>> wzmiankowanemu panu generałowi dywizji starczy toneru w drukarce,
>> to za naprawę się nie wezmą.
>
> A coś w stylu zapętlona czarna taśma w faksie, dzwonimy i...?

Że niby ja bym miał się do takich praktyk uciekać? A w życiu!
Korespondencja z tą firmą przypomnina mi niektóre dyskusje
w Usenecie. Zadaję proste pytanie, na które można odpowiedzieć
jednym zadaniem. Ale nie, tak to oni nie potrafią. Jak się panu
generałowi zbierze na wspominki, to walnie pismo na trzy strony,
w którym zwierza się ze swoich problemów z kapralami, a temat
pytania w ogóle pomija. Tylko co mnie to może obchodzić?
Wystarczy zakomunikować to w kolejnym piśmie, a w odpowiedzi
dostajemy znowu na przykład wywód o śmierdzących onucah jakiegoś
marszbatalionu. Po kilkakrotnej wymianie takich listów nikt już
nie wie o co chodzi.

--
Jarek