W dniu 2018-07-30 o 21:59, PiotRek pisze:
> W dniu 2018-07-30 o 21:34, Adam pisze:
>> W dniu 2018-07-30 o 17:21, HF5BS pisze:
>>>
>>> (...)  A moje wieszczenie co do
>>> skutków przeniesienia Biura Numerów do Ciechanowa (mniejsza o to
>>> gdzie ono jest realnie), sprawdziło się wyjątkowo dobrze.
>>>
>>
>> Jak jeszcze były lokalne biura numerów, to można było zadzwonić i
>> spytać przykładowo, jaki numer jest do pana, co mieszka w żółtym domu
>> za warzywniakiem Jadźki - i bez podawania adresu dostawało się
>> odpowiedź. Przynajmniej w tych mniejszych miastach.
>
> No nie wiem... Lokalnych biur numerów było 49 (tyle co stref
> numeracyjnych). Najmniejszym miastem wojewódzkim był wówczas Sieradz
> (strefa 43; obecnie, wg Wikipedii, ponad 42 tysiące mieszkańców).
> Nie sądzę, żeby panie z +4843913 znały numer do pana, co mieszka w
> żółtym domu za warzywniakiem Jadźki. ;-)
>
> Tak jak piszesz, to było z lokalnymi ręcznymi centralami telefonicznymi
> (które czasem obsługiwały tylko kilka okolicznych wsi).
>

Bynajmniej ręczne.
Mam na myśli m.in. Tarnów, Dębicę, Rzeszów, Krosno, Jasło. Wtedy jeszcze
mały byłem, ale pamiętam (a przynajmniej wydaje mi się), że najpierw
informacja była na dwóch, a później już na trzech cyfrach. Wszędzie (w
tych miastach) były centrale automatyczne.

Odbiegając nieco od tematu: wtedy były normalne czasy, normalne książki
telefoniczne z danymi typu imię i nazwisko, adres, czasem zawód (lekarz,
architekt).
Jak się nie znało miejsca zamieszkania kogoś, to się szło do
odpowiedniego biura i dostawało się adres. Na blokach w klatkach
schodowych widniały karteczki z lokatorami.
Nie było takiego kretynizmu jak teraz i nie było debilnych reklam.


--
Pozdrawiam.

Adam