On Fri, 2 Jun 2023 16:04:06 +0200, Kviat wrote:
> W dniu 02.06.2023 o 14:52, J.F pisze:
>> Raz widziałem zdolnego goscia. Stal sobie przed przejsciem, z tylu
>> pisk opon, a on podjechal ze dwa metry do przodu, i uniknął wypadku.
>
> Zdolność, czy raczej jakiś bezwarunkowy odruch?

To nie jest taki znów odruch, żeby na postoju uciec od zagrożenia,
zauwazyc, ze w ogole istnieje i jeszcze rozejrzec sie, czy pieszych na
przejsciu nie ma ...

> Miałem parę lat temu takie zdarzenie, że chciałem skręcić w lewo.
> Zatrzymałem się z kierunkowskazem w lewo i przepuszczam samochody jadące
> na wprost z naprzeciwka.
> W lusterku zobaczyłem szybko zbliżający się pojazd. Jakiś VAN czy coś
> takiego. Chyba zaniepokoiło mnie to na tyle, że ruszyłem do przodu. I
> całe szczęście, bo gość ewidentnie nakurwiał nie patrząc przed siebie i
> w ostatniej chwili odbił w prawo.

No i sam widzisz - powinienes sie patrzec przed siebie, w samochody
z przeciwka, a nie w lusterko.

No - w lusterko tez, i wypatrywać motocykli :-)


> Skręcił może ze dwa metry za moim bagażnikiem na pobocze i skarpę (po
> prawej było może ze 2m pobocza takiego piasko-żwirowego, a za nim dość
> stroma skarpa porośnięta trawą.)
> I on po tej skarpie, przechylony, popierdalał dalej po mojej prawej.
> Nawet chyba nie próbował hamować (i bardzo słusznie...).
> Wrzuciłem wsteczny...
> Dopiero jak mnie omijał na tej skarpie zobaczyłem, że ma jeszcze
> przyczepkę i gdybym nie cofnął te kilka metrów...
> Do dzisiaj nie wiem, czy wsteczny wrzuciłem wcześniej, czy dopiero jak
> zobaczyłem przyczepkę.
> Z tej skarpy zjeżdżał na jezdnię, ale przyczepka, pod takim kątem, już
> mu się ślizgała z tej skarpy w moją stronę. Miałem wrażenie, że śmignęła
> mi na centymetry przed przodem samochodu. I pojechał dalej.
>
> Jak już ochłonąłem (wiozłem siostrę z jej dziećmi, chciałem skręcić
> właśnie w dojazdówkę do jej domu), to dotarło do mnie jak to wszystko
> szybko się zadziało i jak niewiele brakowało... i pojęcia nie mam jak to
> się stało, że podjąłem decyzję żeby ruszyć do przodu, a chwilę później
> wsteczny... zamiast siedzieć jak sparaliżowany.
> Na bank to nie były moje zdolności i w pełni świadoma analiza sytuacji w
> trakcie.
>
> Ot, taka historyja...
>
> Powrotu do zdrowia życzę.
> Piotr

J.