Panowie,

jest sobie aluminiowa płytka grubości 1.5mm, do której przyklejona jest
folia z włókna szklanego nasączonego żywicą epoksydową grubości 100um, a
na to cienka folia miedziana 30um. Jest to przewiercone na wylot
wiertłem 1.8mm. Potrzebuję w sposób pewny połączyć tę aluminiową płytkę
z miedzią. Ideałem byłoby lutowanie, ale nie można tego na rympał
rozgrzać palnikiem i potraktować lutem do klimatyzacji, bo się uszkodzi
ta przekładka z żywicy. To wytrzyma max. 250 stopni przez chwilę, choć
preferowane jest ~200. Są Wam znane jakieś niskotopliwe luty do
aluminium i topniki potrafiące pracować w takiej temperaturze?

Otworek można w razie braku innego wyjścia rozwiercić do 3mm i dać
śrubkę albo lutowalny nit z mosiądzu/miedzi, ale nie jestem pewien
jakości połączenia elektrycznego po dłuższym czasie. Istotnych
zewnętrznych obciążeń mechanicznych to przenosić nie będzie, ale cykle
termiczne 20-60 stopni będą częste.

Obecnie najsensowniej wygląda pomysł polutowania tego, ale będę
wdzięczny również za inne pomysły.

Pozdrawiam, Piotr

do góry

wtorek, 7 czerwca 2022 o 10:14:46 UTC+2 Piotr Wyderski napisał(a):
> Panowie,
>
> jest sobie aluminiowa płytka grubości 1.5mm, do której przyklejona jest
> folia z włókna szklanego nasączonego żywicą epoksydową grubości 100um, a
> na to cienka folia miedziana 30um. Jest to przewiercone na wylot
> wiertłem 1.8mm. Potrzebuję w sposób pewny połączyć tę aluminiową płytkę
> z miedzią. Ideałem byłoby lutowanie, ale nie można tego na rympał
> rozgrzać palnikiem i potraktować lutem do klimatyzacji, bo się uszkodzi
> ta przekładka z żywicy. To wytrzyma max. 250 stopni przez chwilę, choć
> preferowane jest ~200. Są Wam znane jakieś niskotopliwe luty do
> aluminium i topniki potrafiące pracować w takiej temperaturze?
>
> Otworek można w razie braku innego wyjścia rozwiercić do 3mm i dać
> śrubkę albo lutowalny nit z mosiądzu/miedzi, ale nie jestem pewien
> jakości połączenia elektrycznego po dłuższym czasie. Istotnych
> zewnętrznych obciążeń mechanicznych to przenosić nie będzie, ale cykle
> termiczne 20-60 stopni będą częste.
>
> Obecnie najsensowniej wygląda pomysł polutowania tego, ale będę
> wdzięczny również za inne pomysły.
>
> Pozdrawiam, Piotr
Był niedawno temat jak lutować aluminium cyną.

do góry

On Tuesday, 7 June 2022 at 10:14:46 UTC+2, Piotr Wyderski wrote:
> Panowie,
>
> jest sobie aluminiowa płytka grubości 1.5mm, do której przyklejona jest
> folia z włókna szklanego nasączonego żywicą epoksydową grubości 100um, a
> na to cienka folia miedziana 30um. Jest to przewiercone na wylot
> wiertłem 1.8mm. Potrzebuję w sposób pewny połączyć tę aluminiową płytkę
> z miedzią. Ideałem byłoby lutowanie, ale nie można tego na rympał
> rozgrzać palnikiem i potraktować lutem do klimatyzacji, bo się uszkodzi
> ta przekładka z żywicy. To wytrzyma max. 250 stopni przez chwilę, choć
> preferowane jest ~200. Są Wam znane jakieś niskotopliwe luty do
> aluminium i topniki potrafiące pracować w takiej temperaturze?
>
> Otworek można w razie braku innego wyjścia rozwiercić do 3mm i dać
> śrubkę albo lutowalny nit z mosiądzu/miedzi, ale nie jestem pewien
> jakości połączenia elektrycznego po dłuższym czasie. Istotnych
> zewnętrznych obciążeń mechanicznych to przenosić nie będzie, ale cykle
> termiczne 20-60 stopni będą częste.
>
> Obecnie najsensowniej wygląda pomysł polutowania tego, ale będę
> wdzięczny również za inne pomysły.

Sprawiłem sobie kiedyś chińską spawarkę cold tig, ja bym to tym heftnął.
Ale zgrzewarka punktowa działająca na zasadzie wyładowania kondensatora da radę.
Oporowa być może też, taka do łączenia akumulatorków, nawet mam gdzieś taką, ale na
aluminium nie próbowałem.
Inny sposób to zaniieść to tam gdzie naprawiają biżuterię, oni mają spawarki
laserowe, to potrafi przyspawać żarnik z żarówki do miedzinej monety, sam widziałem.

do góry

Zenek Kapelinder wrote:

> Był niedawno temat jak lutować aluminium cyną.

Od tego zacząłem. Wypełniłem otwór stopem SnPb, zalałem dobrym topnikiem
żelowym i próbowałem lutować, skrobiąc przy tym grotem brzegi otworu.
Nic z tego, cyna wyskakiwała, jakby otwór był hydofobowy, a topnik
zaczął się robić szary. Tylko metalicznie szary, a nie jak od sadzy. Za
mocny jest i zżera Al?

W każdym razie, o nie jest tak proste, jak tam opisano. Potrzebny jest
albo jakiś magiczny topnik do Al, albo coś innego niż Sn40Pb60. Mam
trochę czystych metali i dokładną wagę, mogę sobie zrobić odpowieni
stop. Tylko z czego? Gal mi zamieni aluminium w papier, co z indem nie
wiem -- świetnie lutuje się jego stopami do szkła.

Pozdrawiam, Piotr

do góry

Konrad Anikiel wrote:

> Sprawiłem sobie kiedyś chińską spawarkę cold tig, ja bym to tym heftnął.
> Ale zgrzewarka punktowa działająca na zasadzie wyładowania kondensatora da radę.
Oporowa być może też, taka do łączenia akumulatorków, nawet mam gdzieś taką, ale na
aluminium nie próbowałem.
> Inny sposób to zaniieść to tam gdzie naprawiają biżuterię, oni mają spawarki
laserowe, to potrafi przyspawać żarnik z żarówki do miedzinej monety, sam widziałem.

Dzięki za pomysły, zgrzewanie to jest opcja do sprawdzenia. Kondensator
i zasilacz się znajdzie...

Pozdrawiam, Piotr

do góry

wtorek, 7 czerwca 2022 o 17:40:57 UTC+2 Piotr Wyderski napisał(a):
> Zenek Kapelinder wrote:
>
> > Był niedawno temat jak lutować aluminium cyną.
> Od tego zacząłem. Wypełniłem otwór stopem SnPb, zalałem dobrym topnikiem
> żelowym i próbowałem lutować, skrobiąc przy tym grotem brzegi otworu.
> Nic z tego, cyna wyskakiwała, jakby otwór był hydofobowy, a topnik
> zaczął się robić szary. Tylko metalicznie szary, a nie jak od sadzy. Za
> mocny jest i zżera Al?
>
> W każdym razie, o nie jest tak proste, jak tam opisano. Potrzebny jest
> albo jakiś magiczny topnik do Al, albo coś innego niż Sn40Pb60. Mam
> trochę czystych metali i dokładną wagę, mogę sobie zrobić odpowieni
> stop. Tylko z czego? Gal mi zamieni aluminium w papier, co z indem nie
> wiem -- świetnie lutuje się jego stopami do szkła.
>
> Pozdrawiam, Piotr
Nie używaywa się żadnego topnika od strony aluminium. W ostateczności kalafonia. To
się robi pod warstwą oleju, może być jadalny. Najstarszy metoda jest taka. Lutownica
o dużej mocy żeby szybko było. Aluminium posypuję się jak solą pomidora drobnymi
opiłkami stalowymi. Na to kilka kropli oleju i przyciskając lutownice rysuje się
opiłkami powierzchnię aluminium. Oczywiście cyny też musi trochę być. W miejscach w
których opilki pod warstwą oleju czyli bez dostępu tlenu zarysowały warstwę tlenkow
na aluminium, alumininum doskonale się pobiela cyną. Żadnego pierdolenia się z
łażeniem po jubilerach i innych durnych metodach wcześniej sugerowanych. Zauważ że w
jednym z tematów noża nie potrafili naostrzyć. Co jeden to tam głupszy był. Ktoś
papier ścierny czy osełkę 5000 sugerował. A wystarczy pilnik co się stalka nazywa.
Jak zrobisz dokładnie jak napisałem to 100% że zadziała. Teraz coś dla mnie. Masz
jakieś pojęcie o laserach półprzewodnikowych podczerwonych czy tylko ogólne
wynikające z tego ze gdzieś coś przeczytałeś?

do góry

W dniu 2022-06-07 o 10:14, Piotr Wyderski pisze:

> jest sobie aluminiowa płytka grubości 1.5mm, do której przyklejona jest
> folia z włókna szklanego nasączonego żywicą epoksydową grubości 100um, a
> na to cienka folia miedziana 30um. Jest to przewiercone na wylot
> wiertłem 1.8mm. Potrzebuję w sposób pewny połączyć tę aluminiową płytkę
> z miedzią. Ideałem byłoby lutowanie, ale nie można tego na rympał
> rozgrzać palnikiem i potraktować lutem do klimatyzacji, bo się uszkodzi
> ta przekładka z żywicy. To wytrzyma max. 250 stopni przez chwilę, choć
> preferowane jest ~200. Są Wam znane jakieś niskotopliwe luty do
> aluminium i topniki potrafiące pracować w takiej temperaturze?
>
> Otworek można w razie braku innego wyjścia rozwiercić do 3mm i dać
> śrubkę albo lutowalny nit z mosiądzu/miedzi, ale nie jestem pewien
> jakości połączenia elektrycznego po dłuższym czasie.

Aluminium bym nie łączył śrubą miedzianą/mosiężną, raczej stalą
nierdzewną, ew. z podkładką Cu od strony folii Cu. Aluminium w takim
połączeniu będzie "płynąć" i po jakimś czasie opór połączenia wzrośnie,
ale to wydaje się łatwe do kontrolowania i poprawienia.

--
P. Jankisz
Sygnaturka zastępcza

do góry

Zenek Kapelinder wrote:

[ciach - dzięki, nie zaszkodzi spróbować]

> Masz jakieś pojęcie o laserach półprzewodnikowych podczerwonych czy tylko ogólne
wynikające z tego ze gdzieś coś przeczytałeś?

Nie, mam małe doświadczenie praktyczne z laserami. Znam przez zbieg
okoliczności dobrego optoelektronika z R&D IBM, ale jego usługi to
raczej nie będą na polską kieszeń, sądząc po jego innych projektach.
Więc chyba niestety nie pomogę.

Pozdrawiam, Piotr

do góry

wtorek, 7 czerwca 2022 o 20:17:54 UTC+2 Piotr Wyderski napisał(a):
> Zenek Kapelinder wrote:
>
> [ciach - dzięki, nie zaszkodzi spróbować]
> > Masz jakieś pojęcie o laserach półprzewodnikowych podczerwonych czy tylko ogólne
wynikające z tego ze gdzieś coś przeczytałeś?
> Nie, mam małe doświadczenie praktyczne z laserami. Znam przez zbieg
> okoliczności dobrego optoelektronika z R&D IBM, ale jego usługi to
> raczej nie będą na polską kieszeń, sądząc po jego innych projektach.
> Więc chyba niestety nie pomogę.
>
> Pozdrawiam, Piotr
Koniec języka za przewodnika. Może w zbożnym celu się zainteresuje i coś doradzi.
Tutaj nie krępowałeś się spytać.

do góry

Zenek Kapelinder wrote:

> Koniec języka za przewodnika. Może w zbożnym celu się zainteresuje i coś doradzi.
Tutaj nie krępowałeś się spytać.

Nie zadaję pytań o znaczeniu komercyjnym na publicznych forach, w
szczególności bez wyraźnego zaznaczenia tego. Co zaś do zbożnego celu,
to w takiej sytuacji też powinieneś spytać publicznie. Napisz na
sci.electronics.design, wspomniany człowiek nazywa się Phil Hobbs i
czasami tam zagląda. Napisał taką książkę, która też może się przydać:

https://www.wiley.com/en-us/Building+Electro+Optical
+Systems%3A+Making+It+All+Work%2C+3rd+Edition-p-9781
119438977

Pozdrawiam, Piotr

do góry