"Marek" <p...@s...com> wrote:

[...]
> Mam zabrudzone lustro w Sony A77. Osiadły dwa paprochy nie poddające
> się zdmuchiwaniu. Boję się mechanicznie ingerować bo lustro to bardzo
> delikatny element. Tym razem wysłałem aparat do serwisu bo usługa nie
> jest droga (60zł).


- rozstanie z aparatem;
- groźba mniejszych i większych mikrouszkodzeń/niedoróbek oraz
innych kłopotów związanych z wysyłką/serwisem (wystarczy sama myśl,
choćby o potrzebie sprawdzania i zastanawiania się "czy tak już było");
- strata czasu i zawracanie głowy (zupełnie na marginesie: już od
lat nie byłem na poczcie - powoli zaczynam zapominać co i jak się tam
robi - kiedyś nadawało się tam telegramy i zamawiało rozmowy
telefoniczne, potem sprzedawali rajstopy, a teraz nie wiem... :)
- koszty.




> Jednakże na przyszłość chciałbym wiedzieć czy samemu jakoś można
> ingerować?
>
> Na wszelki wypadek dodam, że matrycę mam czystą. Lustro przechwytuje
> wszelkie syfy i nie dopuszcza ich do matrycy.


Nie przypominam sobie, żeby ktoś inny chwalił się tu posiadaniem
SLT-a i, patrząc na Twoją precyzję, miałem nadzieję, że właśnie sam
najlepiej naświetlisz nam ten problem. :)



Chodzi o to, że gdy pojawiły się SLT-y na rynku, to właśnie ja
najgłośniej zgłaszałem wątpliwości, czy stary wynalazek (+ nowatorskie
połączenie z EVF) nie okaże się właśnie w tym jednym miejscu jego czułym
punktem.



Gadając sobie teoretycznie ustaliliśmy, że stałe lustro w polu
widzenia nie tylko się brudzi, ale już na starcie daje pewne efekty:
- kradnie kawałek EV światła;
- rozszczepia silne punktowe światła na ciemnym tle przez wewnętrzne
odbicie w warstwie lustra (był pokazywany efekt praktyczny, ale chyba
tylko dla astronomów nie do przyjęcia);
- efekty zachodzące na obydwu powierzchniach (odbicie, rozproszenie,
rozszczepienie, ugięcie...) - wszystkie obecne, choć pewnie w
aptekarskich ilościach.



I dopiero na te efekty nakładają się brudy - nieuniknione przy
zmianie szkieł w deszczu, przy drodze, zapyleniu (choćby z
kwiatostanów), itd. - do zdmuchnięcia na sucho i przywarte "na mokro".



W klasycznej lustrzance brud na lustrze nie jest tragedią.

Tymczasem w SLT nie tylko tak po prostu zabierają światło (ciemne
plamki), ale i rozszczepiają je, ale żeby nie przedłużać wymienię jeden
z ciekawych efektów optycznych (związanych w tematem warstw
przeciwodblaskowych) opisany tu kiedyś na grupie, którego istnienie
potwierdzam: mamy jakiś czas niemyte okulary, może co najwyżej lekko
zakurzone. Przecieramy je na sucho z kurzu i wydaje się (kluczowe słowo!
:) że mamy 100% jakość widzenia możliwą do uzyskania w tych
okularach.

Tymczasem... myjemy szkła z odrobiną detergentu, wycieramy nietłustą
mikrofibrą i - Ta-da... Widać lepiej! Ostrość lepsza, kontrast lepszy,
chyba nawet kolory jakieś żywsze. Wszystko w stopniu śladowym, ale
zauważalnym gołym okiem - taką różnicę robi jakaś mikronowa warstewka
tłuszczu na szkle - zebranego choćby z aerozoli zawartych w powietrzu).

Dlatego wciąż mam dystans niepewności w stosunku do SLT-ów i nawet
nie czytam opisów kolejnych modeli.


pozdrawiam


/-/

Mariusz [mr.]