Użytkownik "Jarosław Sokołowski" <j...@l...waw.pl> napisał w wiadomości
news:slrnolvtes.g00.jaros@falcon.lasek.waw.pl...
> Wyobrażam sobie powstanie próżniowych układów scalonych. Cyfrowych,
> o sporej skali integracji, bo analogowe były robione. W ogóle to

Czemu nie? Tylko dokąd byś dojechał? I z jakim skutkiem? Może tyle dobrze,
że raczej było by odporne na elektrostatykę, ale, jak byś rozwiązał problem
żarzenia lamp? Bo ja nie widzę takiej integracji, jeśli tam miałbyś
żarzenia. To musiało by IMHO być z zimnymi katodami. Masz super-układ, a to
ci nagle od wstrząsu, czy jakiegoś podskoku napięcia pyka filamencik jakiejś
kluczowej lampki i co, CAŁY super-układ leci do kibla, bo JEDNO włókienko
się zesrało... Pomijam już szklane banieczki, małe, to i cienkie...

> nieraz się zastanawiałem, dlaczego w pierwszych komputerach użyto
> przerzutników na lampach klasy ECC82. Choć dostępne były miniaturowe
> lampy wytwarzające kilkadziesiąt razy mniej ciepła. Najbardziej
> prawdopodobne jest tłumaczenie w rodzaju "stać nas na to, nie będziemy
> robić jakichś dziadowskich oszczędności, co to jest sto czy dwieście
> kilowatów wte czy wew te". Temu wszystkiemu patronowali przecież wojskowi.

A może bardziej chodziło o zrobienie tego na elementach już sprawdzonych w
boju, o znanych właściwościach?
Obskoczono by na dużych lampach, dopracowano, to wtedy wio, w kierunku
miniaturyzacji, cyzelować ulepszanie układu?
Wojskowi... Zwłaszcza oni nie mogą sobie pozwolić na to, by sprzęt nagle
zawiódł w środku akcji, jak w poprzednik akapicie napisałem, bo pykło małe
włókienko...

--
Psy kochają przyjaciół i gryzą wrogów,
w odróżnieniu od ludzi, którzy niezdolni są do czystej miłości
i zawsze muszą mieszać miłość z nienawiścią.
(C) Zygmunt Freud.