W dniu 25.08.2021 o 23:05, Zenek Kapelinder pisze:
> Co chcesz więcej jeśli przyznałem Ci racje. W gettach gotowali
> najlepsi kucharze specjalnie przez niemcow przywiezieni z Francji.
> Oczywiście tylko koszerne jedzenie. Mieli jeszcze w gettach doskonale
> działająca służbę zdrowia. Nieograniczony dostęp do swojej religii. A
> żydowskie dzieci były rozpieszczane przez ssmanow czekoladowymi
> cukierkami i oranżadą.

W całym kraju nie było najlepiej. Nie wiem jak w innych, ale w naszym
przykładowo faktycznie działał Szpital Żydowski. Przed wojną go
zbudowano. Wiadomo z historii, że lekarz tam ratował Żydów po urządzonej
w getcie strzelaninie. Jeśli chodzi o dostęp do religii, to Niemcy
niespecjalnie się w to mieszali. Była wewnętrzna służba porządkowa. Na
pewno były sale modlitwy. Nie wiem, czy bożnice były otwarte.

Już Ci pisałem, że Żydzi (jako ogół, bo może pojedynczy byli odmiennego
zdania) w latach 1939~1941 nie byli jakoś szczególnie niezadowoleni z
takiego rozwiązania. Byli w dużej grupie i czuli się w miarę - na ile to
można było w tych okolicznościach - bezpiecznie.

Problemem były przede wszystkim przesiedlenia. Niemcy Żydów z mniejszych
miejscowości, gdzie nie tworzono gett, przesiedlali do tych w dużych
miejscowościach. Ponieważ getta przeważnie robiono na bazie dzielnic
żydowskich, a dokwaterowywano tam Żydów z okolicznych miejscowości, to
w naturalny sposób było tam przeludnienie.

Cukierków w ogóle w Polsce chyba za dużo nie było. Ludzie sami je robili
z tego, co wiem, z cukru. Nie wykluczone, że w gettach też. Rodzice
opowiadali, ze czekoladę, to dzieci dostawały od żołnierzy niemieckich -
fakt, ze z Wermachtu.

--
Robert Tomasik