W dniu 2013-01-20 21:43, Janko Muzykant pisze:

>
> No ale to się opanowuje w tydzień (jeśli jest wola nauki) i zapomina :)

Zgoda :)

> Przy foto cyfrowej przepalenia nie zależą od wyjściowej przestrzeni
> barw, ponieważ źródło (raw) jest jednakie dla każdej.

Innymi słowy RAWa profilowanie się nie ima :-) Raczej chodziło mi o to,
że ktoś celowo pokolorował te fotki. Pociągnął suwaki za dlatego albo
wcale nie robił w RAWach lecz tylko ustawił jakieś specjalne efekty w
aparacie. W tym sensie użyłem sformułowania "przepalenie". To spotkało
się z krytyką kilku grupowiczów.

> Generalnie lepiej
> trzymać się srgb, bo może i teoretycznie czegoś tam nie widać
> bezwzględnie, ale relatywnie nic się nie traci, a zyskuje święty spokój
> i mniej pracy.

aRGB czy sRGB to wsio ryba w sensie ilości pracy. Faktem jest, że jeśli
trzeba komuś fotki dać aby pooglądał je z CD, to wtedy trzeba BATchem
przelecieć wybrane, ale to tylko parę kliknięć. Nie ma nad czy się
zastanawiać. Na upartego i bez korekt przejdzie. Gdy czasem JPG w
aparacie robię to też w aRGB.

> Obawiam się, że w praktyce nie sposób tego połączyć. Muzyka z punktu
> widzenia melomana polega na nałożeniu szumu zdarzeń losowych na ideał.

hahahaha
Muszę to gdzieś zapisać :)

> Idealna to jest z sekwencera po kwantyzacji i daleko jej od tego, co
> lubi ucho :)

Zgadza się. Dlatego sekwencery mają funkcję uczłowieczania. Polega to na
celowym wprowadzaniu minimalnych błędów, tzn szumu zdarzeń losowych hahaha

--

Pozdrawiam
Marek