Pan Dariusz K. Ładziak napisał:

>>>> Kupiłem oprawy warsztatowe bez świetlówek. Skąd mam wziąć stare
>>>> świetlówki na wymianę?
>>>
>>> No przecież będziesz mógł kupić stare, zepsute świetlówki od kogoś
>>> - tak jak obecnie limity emisji CO2 :)
>>
>> Pomysł znacznie starszy od handlu limitami emisji CO2. U mnie w szkole,
>> jeszcze za komuny, kwitł handel makulaturą. Uczniowie z rodzin, w których
>> czytało się niewiele, musieli kupować makulaturę od tych, u których w
>> domach kupowało się gazety. Bo każdy raz w semestrze musiał przynieść
>> swój limit na godzinę wychowawczą. Inaczej miał obniżoną ocenę ze
>> sprawowania.
>
> To ja byłem potentatem w tej branży - matka swego czasu prowadziła sklep
> papierniczy i znajomości w branży miała - papier był pakowany w papier,
> papier handlowy sprzedawano a papier w który papier handlowy był
> opakowany to był odpad - obskakiwałem parę okolicznych sklepów
> papierniczych i normę za całą klasę wyrabiałem...
> A że nauczyciele byli sensowni a dopiero wyżej zaczynało się trepostwo
> to wszyscy byli very happy - w sprawozdaniu ilość makulatury się
> zgadzała, wychowawca miał spokój, koledzy mieli spokój, co najwyżej ze
> dwóch silniejszych umówiłem żeby pomogli te toboły przytargać.

Myśmy to w końcu załatwili systemowo. Ojciecj jednego z kolegów
pracoawł w jakimś biurze projektowym, zorganizował więc co trzeba.
Pewnego dnia przed szkołą pojawiła się ciężarówka i skitrała stos
makulatury przed wejściem do szatni. Wszyscy mieli wzorowe (jeśli
czym innym nie podpadli). A papierzyska poniewierały się przez rok
po całej szkole, dopiero w wakacje toto gdzieś wywieźli (być może
na wysypisko).

Ja w każdym razie jestem wciąż pod wrażeniem osiągnieć socjalizmu.
Pomysł dostarczania makulatury do szkół, to coś na miarę twórczości
takiej jak "eksport wewnętrzny".

--
Jarek