Pan Dariusz Dorochowicz napisał:

>>>>>> moze powierzchniowa ? tam gdzie bywa przewodzaca warstwa
>>>>>> o nieistotnej grubosci, bo podawalo sie opornosc dla
>>>>>> konkretnej warstwy (uklady scalone, hybrydowe, metalizacje),
>>>>>> te dlugosci sie skracaly i wychodzil ohm/kwadrat.
>>>>>
>>>>> Może nie tyle nieistotnej, ile znanej i stałej. Temat znany
>>>>> z układów hybrydowych.
>>>>
>>>> Nie tylko hybrydowych. W monolitycznych przydaje się również.
>>>
>>> To też :)
>>> Tylko w monolitycznych to się od oporników ucieka jak się tylko
>>> da najdalej,
>>
>> Powiedzmu sobie szczerze -- daleko się nie da, bo tam wszędzie blisko.
>> Ciasno, jak w mieszkaniach, co je za Gomułki budowali.
>
> No, a taki opornik to jak dwie wielkie szafy ;)

Albo koza. Dobrze jest, gdy się zaczyna robić ciasno, zaprojektować
gdzieś taki opornik. A potem, gdy się kozę sprzeda, nagle robi się
tyyyle miejsca.

>>> a w hybrydowych to naturalna sprawa.
>>
>> Jak się już raz narysowało te zygzaczki robiące za opornik, a zabrakło
>> miejsca na inne rzeczy, to można ten fragment rysunki bezkarnie skalować
>> bez zmiany oporności. To jest fajna sprawa i w gruncie rzeczy naturalna,
>> chociaż być może przy pierwszej myśli zaskakująca.
>
> Bezkarnie to tak nie do końca, ale przy zachowaniu zdrowego rozsądku
> owszem.
> Pamiętam do tej pory jak facet obniżył mi ocenę za opornik zrobiony
> laserem (coś koło megaoma miał mieć) zamiast wlutowanego. Tylko że
> wcześniej nie wspomniał o tym, że cięcie laserem jest droższe niż
> lutowanie dodatkowego elementu :)
> Ale zabawa była :)

Zmiana technik stawiania oporu, to już inna sprawa. Ale faktycznie,
gdy się taki opornik nanosi na przykład w technologii sitodruku, to
przy zmniejszeniu poniżej granic zdrowego rozsądku może spowodować
nieprzewidywalny wzrost rezystancji.

--
Jarek