Pan Dawid Rutkowski napisał:

>> -- Czy lenistwo na łokcie się mierzy?
>>
>> -- To jest zagadka lub rymowanka, która ma na celu zabawę i zastanowienie
>> się nad odpowiedzią. Lenistwo jest stanem ducha i nie da się go mierzyć
>> na łokcie czy też jakimkolwiek innym sposobem.
[...]
>> -- Co by myślał stół gdyby myślał?
>>
>> -- Jest to kolejna zagadka lub rymowanka, która ma na celu zabawę
>> i zastanowienie się nad odpowiedzią. Niestety, stół jako przedmiot
>> nie posiada zdolności myślenia, więc nie można przypuszczać czego
>> by myślał.
>
> A "dzisiaj wielki bal w operze, co robi każda dziwka?"
> Albo "co robią piękny lolo z panną jolą?"
> Ew. czymś jeszcze z "Dziadów" mu pojechać, choć jeszcze nie marzec,
> np. "Czym śpiewak dla ludzi?" albo "O czym nie należy rozmawiać przy
> supie?"

Już wiadomo, że to nie działa. Ona nie raealizuje żadnych funkcji
cytologicznych, nie ma dostępu do tekstów. Próbowałem pytać o limeryki,
bo to każdy kiedyś pisać próbował, pełno ich w internecie, autorstwa
amatorów, jak i piór znamienitych. No więc "limerych charakterystyczne
sią dla języka angielskiego, w Polsce ten gatunek poezji nie jest zbyt
popularny". Z żadną Noblistką skojarzyć nie potrafiła. A co to jest
limeryk? Zaczęła liczyć sylaby (to bardzo istotne, ale w haiku), nic
nie powiedziała o układzie rymów. W końcu doszła, że "składa się z pięciu
linijek, z których pierwsze, drugie i piąta mają trzy metry, a trzecia
i czwarta dwa metry". Tyz piknie, ale lenistwa na łokcie mierzyć nie
chciała, za to linijki wiersza na metry już tak. O skojarzenia a miastami
musiałem mocno cisnąć, aż się zorienorała. Podawałem więc różne miasta,
co znane są z mniej (najpierw) lub bardziej (potem) sprośnych limeryków.
Nic. Stwierdziła, że może jako przyład podać limeryk własny (ale wicie
rozumiecie, ja jestem tylko prostą maszyną, nie żadnym Elektrybałtem).
Oto próbka, o Warszawie:

W Warszawie mieszkał pewien pan,
który zawsze był wielkim fanem
Starego Miasta,
więc tam chodził, czasta
i zawsze miał o czym opowiadać swym znajomym.

Profesor Stanisław Balbus wraz z Jackiem Baluchem stworzyli cykl
limeryków chujowych. One mają specjalną konstrukcję, z obowiązkową
frazą "a tylko wyłącznie", więc ten od maszyny tylko pozornie pasuje
do tego określenia.

Jarek

--
Jest matematyk w Brukseli,
Co chujem mnoży i dzieli.
Dodaje i odejmuje,
A wszystko wyłącznie chujem.
Takiegoście nie widzieli.