>>>>>> Dla Robakksa "continuum" = 2^"alef0" i zarówno "alef0", jak
>>>>>> i "continuum" są liczbami skończonymi, należą do zbioru, który
>>>>>> Robakks nazywa "zbiorem liczb porządkowych"
>>>>>>
>>>>>> syzyf
>>>>>
>>>>> Co ciekawsze swoje opinie opieram wyłącznie na konsekwentnym
>>>>> trzymaniu się tego co już w starożytności zdefiniowano jako punkt,
>>>>> a następnie zakwalifikowano do geometrii - jestem więc kontynuatorem
>>>>> logicznej tradycji od podstaw.
>>>>> ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
>>>>> Punkt jest tym, co nie ma części,
>>>>> oraz
>>>>> Okrąg ze styczną ma jeden punkt wspólny
>>>>> ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
>>>>> Ja dodaję:
>>>>> Okrąg tocząc się po odcinku (styczna) przelicza wszystkie punkty
>>>>> tego odcinka po kolei od pierwszego do ostatniego.
>>>>> Ponieważ ilość punktów na odcinku nazwano słowem continuum,
>>>>> to na odcinku o długości wzorcowej =1, punkt ma wielkość
>>>>> 1/continuum = 1/C > 0
>>>>> To tylko formalizm symboliczny oczywistej treści:
>>>>> Ciałem punktu jest 1/C > 0
>>>>> ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
>>>>> Jeden z continuum 1/C nie jest zerem
>>>>> ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
>>>>> dwa punkty to więcej niż jeden
>>>>> 1/C + 1/C = 2/C
>>>>> Połowa punktów tego odcinka ma łącznie długość 1/2 itd.
>>>>> . . .
>>>>> Czy to co piszę jest nową geometrią skoro stara opiera się na
>>>>> fałszywym założeniu o punkcie zerowym czyli BRAKpunkcie, który
>>>>> nie ma następników ani poprzedników? Moim zdaniem to nie jest
>>>>> nowa geometria, lecz uściślenie i algebraiczne sprzężene
>>>>> geometrii z arytmetyką. Powstaje bezwzględny układ odniesienia
>>>>> a rachunki na "nieskończonościach" (liczby SILNE) stają się ścisłe.
>>>>> Topologia zyskuje wymiar i pomiar. Rachunek różniczkowy zyskuje
>>>>> dokładność i desygnat. Liczbom przywraca się mianowanie.
>>>>> Zbiór liczb naturalnych staje się rejestrem N-pozycyjnym.
>>>>> Przekroczenie N=oo uzyskuje się poprzez przepełnienie rejestru. itd.
>>>>> komentarz:
>>>>> Powyższe da się zrozumieć - wystarczy przełamać w sobie niechęć
>>>>> i pogardę.
>>>>> Edward Robak* z Nowej Huty
>>>>> ~>°<~
>>>>> miłośnik mądrości i nie tylko :)
>>>
>>>> Odcinek jednostkowy dzielisz Robakksie na skończoną ilość kawałków
>>>> o długości 1/C i kawałki te przezywasz "punktami". Niejednokrotnie
>>>> pisałeś, iż to co nazywasz "punktem" można podzielić na "podpunkty",
>>>> "podpodpunkty", "podpodpodpunkty", itd... Czyli po prostu na odcinki
>>>> o mniejszych długościach: 1/(2C), 1/(4C), czy choćby 1/(C^C^C^C).
>>>>
>>>> To banalne Robakksie. Po prostu to co nazywasz "punktem" to
>>>> najzwyczajniej w świecie odcinek o długości 1/C.
>>>>
>>>> syzyf
>>>
>>> Ja nie dzielę odcinka jednostkowego na punkty o długości 1/C
>>> bowiem robi to okrąg tocząc się po odcinku stycznym w punkcie
>>> do okręgu. Ja tylko opisuję to zdarzenie.
>>> Gdyby punkt nie miał długości (ciała) to jego brak nie przerywałby
>>> ciągłości odcinka. Żeby zrobić dziurę* w odcinku musi być coś
>>> z tego odcinka zabrane. Oczywiście można policzyć ile w dziurze
>>> zmieściłoby się dziur mniejszych, ale ten rachunek nie zmieni
>>> wielkości tej dziury, która klasycznie ma długość 1/C
>>> *dziura = przerwa w ciągłości odcinka.
>>> Edward Robak* z Nowej Huty
>
>> Czyli Robakksie wyglądasz przez okno, spoglądasz na koło samochodu,
>> które styka się z asfaltem w "punkcie" o długości ok. 10 cm. O tym
>> właśnie piszę, odcinek o skończonej długości np. 10 cm w swojej
>> "geometrii" nazywasz punktem.
>>
>> syzyf
>
> "Zgodnie z intuicyjną definicją stycznej, której uczy się w szkole,
> styczna do okręgu jest to prosta posiadająca tylko jeden punkt
> wspólny z okręgiem."
> http://pl.wikipedia.org/wiki/Styczna

Czyli przyznajesz, że nie obserwujesz żadnego okręgu. To, że punkt
styczności okręgu ze styczną to to samo, co "punkt-odcinek" o
skończonej długości 1/C to wyłącznie twój wymysł Robakksie.
Równie dobrze mógłbyś słowem "punkt" przezwać krokodyla i
na tej podstawie twierdzić, że okrąg styka się z prostą w krokodylu.

syzyf

> Edward Robak* z Nowej Huty