Pan Marcin Debowski napisał:

>>> Różnica KOLOSALNA. Z tym nie mam żadnych problemów - rozumiem każde słowo.
>>
>> Czyli dokonaliśmy wielkiego odkrycia w dziedziie fizjologii. *Dla mnie*
>> różnica między kodekiem 450 i 1200 jest zauważalna, ale nie na tyle, by
>> 450 uznać za coś nieprzydatnego. Rozumiem teraz dlaczego 1200 albo 1300
>> jest kodekiem zalecanym. Nie wiem, może mam inne włoski w ślimaku, może
>> coś innego, ale różnice osobnicze dają o sobie znać. Jak widać, na 450
>> nie zawsze można polegać.
>
> Podejrzewam, że może to być kwestia przetwarzania (mózgowego). Wcześniej
> wcale nie żartowałem, że mam lekkie problemy z rozumieniem mowy.
> Potrzebuję np. odpowiedniego poziomu głośności, ale nie ma to nic
> wspólnego z niedosłyszeniem.

To też możliwe. Ja wcześniej pisałem o wielowątkowości. W dzieciństwie
ktoś musiał mi zwrócić uwagę, że to jest niegrzeczne, w trakcie rozmowy
z dorosłym słuchać radia i czytać książkę. Oczywiście statałem się tego
więcej nie robić. W szkole historyczka zachwycała się Napoleonem, że
w trakcie audiencji i wysłuchiwania raportów generałów, dyktował też
sekretarzowi listy. Nie do końca jeszcze rozumiałem, co w tym niezwykłego.
Że niegrzeczne, to już miałem świadomość, ale cesarzowi przecież wolno
więcej niz mnie.

Tu jednak podejrzewam, że przyczyna jest bliżej ucha. Oko tak samo odbiera
monochromatyczne światło określonej długości fali, jak mieszankę dwóch
innych fal. Tu bywają różnice osobnicze -- różni ludzie inaczej dobiorą
proporcje, by odtworzyć wrażenie wywołane przez wzorzec. Ze słuchem może
być podobnie -- vocoder coś tam syntezuje z dźwięków, które nie muszą
występować w naturalnej mowie. Jeden się da nabrać, inny nie. Róznice
w działaniu słuchu między ludźmi są spore. Jedni mają "słuch absolutny",
inni nie mają. Czyli albo potrafią *zapamiętać* częstotliwość, albo nie.
Tego też nie należy łączyć z niedosłyszeniem. Ani ze słuchem muzycznym.

--
Jarek