On 2012-12-01, Roman W <r...@g...com> wrote:
> W dniu sobota, 1 grudnia 2012 21:42:49 UTC użytkownik Stachu 'Dozzie' K. napisał:
>> On 2012-12-01, Roman W <r...@g...com> wrote:
>> > W dniu sobota, 1 grudnia 2012 20:53:51 UTC użytkownik Stachu 'Dozzie' K.
napisał:
>> >> Zapewne termin powsta�y analogicznie do "najmniejszej linii oporu",
>> >> czyli, po naprostowaniu, stopa bezrobocia strukturalnego. Za Wikipediďż˝,
>> >> to b�dzie procent ludzi, kt�rym si� wydawa�o, �e politologia,
>> >> dziennikarstwo albo filologia angielska to dobre, obiecuj�ce kierunki,
>> >> kt�rych absolwent�w rynek potrzebuje najbardziej.
>> >
>> > Wez teraz spauzuj i zastanow sie nad tym, z jakiej wizji swiata wynika to, co
>> > napisales. To wizja w ktorej studia to taki los na loterii, jak wyciagniesz
>> > wisienke to masz przed soba dostanie zycie, jak wyciagniesz pietruszke to czeka
>> > Cie bycie "bezrobociem strukturalnym". I co mnie przeraza, ze tyle ludzi w
Polsce
>> > akceptuje bez zastrzezen te absurdalna wizje swiata.
>>
>> Zaproponuj alternatywną wizję. Co można robić po kulturoznawstwie, żeby
>> uzasadnić "lepszość" takich studiów od, dajmy na to, zdobycia zawodu
>> mechanika czy elektryka?
>
> Pozegnac sie z rozumieniem studiow jako szkolen na pierwsze miejsce pracy.
> Przyjac za zasade, ze pracownik swiezo po studiach wymaga przeszkolenia przez
> pracodawce, a nie przychodzi gotowy do pracy w 5 minut po podpisaniu umowy.
> Zrezygnowac z zasady, ze kazdy kto studiuje musi miec magisterium.
>
> I owszem, trzeba wrocic do ksztalcenia zawodowego i technicznego.

Ach, już widzę, co miałeś na myśli. Nie chodziło ci o moją opinię
o stanie obecnym rynku pracy i studiów (bo tu chyba się zgodzisz: jeśli
ktoś pójdzie na studia, to może wyciągnąć wisienkę albo pietruszkę),
tylko o to, jak rynek pracy *powinien* postrzegać studia.

Zgadzam się, technika i szkoły zawodowe zostały ubite w latach 90
niepotrzebnie i bezsensownie. Chociaż wtedy, gdy wybierałem szkołę
średnią, dałem się ponieść powszechnej niechęci do techników
i zawodówek, muszę przyznać. Fakt, że nie odbiło mi się to czkawką,
zaliczam do zbioru bardzo szczęśliwych przypadków.

--
Secunia non olet.
Stanislaw Klekot